Κωνσταντίνος Τζούμας: «Δεν μπορώ να πω ότι έχω τρομοκρατηθεί για κάτι»

«Θυμάμαι ένα περιστατικό από τη δεκαετία του '70 όταν έτυχε να βρεθώ νεαρός στην καρδιά του Χάρλεμ εν αγνοία μου. Φορώντας μια μαύρη βελούδινη κάπα πάνω από ένα κατάμαυρο βελούδινο παντελόνι, βρέθηκα να γυρνοβολάω νύχτα στο Χάρλεμ χωρίς να υποψιαστώ τον κίνδυνο. Έβλεπα κάτι κατεστραμμένα σπίτια, κάτι αναμμένες φωτιές, αλλά προχωρούσα απτόητος παρότι συνειδητοποιούσα ότι οι γύρω μου με κοιτούσαν σαν εξωγήινο. Είχα δε και το θράσος να ρωτήσω πού είναι ο πλησιέστερος σταθμός του μετρό. Οταν διηγήθηκα τα καθέκαστα στη φίλη μου, μια Αμερικανίδα βιντεοάρτιστ που με φιλοξενούσε στο Μανχάταν, εκείνη έδωσε τη δική της εξήγηση: «Προφανώς τη γλίτωσες από σύμπτωση. Φαντάστηκαν ότι για να έχεις το θάρρος να κυκλοφορείς με τέτοια εμφάνιση, ψηλός, λεπτός και ντελικάτος σε αυτές τις περιοχές, είσαι Ιταλός μαφιόζος και κουβαλάς όπλο». Και τότε σκέφτηκα τη δική μας παροιμία: «Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη». Γιατί περί αυτού επρόκειτο. Δεν μπορώ επομένως να πω ότι έχω τρομοκρατηθεί για κάτι - ίσως από ανθρώπους που δεν ήξερα τι ακριβώς περίμεναν από εμένα, που έβλεπα ότι κάτι προσδοκούσαν, αλλά δεν μπορούσα να εξηγήσω την περίπλοκη αυτή στρατηγική της αράχνης», λέει στο Πρώτο θέμα.