Νάνα Μούσχουρη: Ο θυμός για τον Μίκη Θεοδωράκη και οι παγωμένες σχέσεις
Μία κόντρα που κρατά εδώ και περίπου μισό αιώνα αποκαλύπτεται σήμερα από τη Νάνα Μούσχουρη.
Η μεγάλη ερμηνεύτρια, και ο αγαπημένος Μίκης Θεοδωράκης δεν κατάφεραν ποτέ να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους ύστερα από μία ατάκα του τελευταίου που ενόχλησε την διεθνή τραγουδίστρια. Η ίδια μιλώντας στο Βημαgazino, αποκαλύπτει το πώς ξεκίνησε όλο αυτό και πώς συνεχίζει να υφίσταται, παρ' όλο που έχουν περάσει πενήντα ολόκληρα χρόνια. «Δεν μπορώ να μισήσω ή να εμπλακώ σε άγριους καβγάδες, αλλά, ανθρώπινο είναι, κάποιες φορές θυμώνω. Πληγώθηκα πολύ βαθιά με τον "Επιτάφιο". Ο Μίκης είχε μόλις γυρίσει, άγνωστος ακόμη τότε, από το Παρίσι όπου σπούδαζε, και ο Μάνος, που ήταν ξετρελαμένος με τη μουσική του, έκανε μια πολύ γενναιόδωρη χειρονομία: "Θα σου κάνω εγώ τον Επιτάφιο με την τραγουδίστριά μου". Το έκανε από θαυμασμό, αλλά και για να βοηθήσει τον Μίκη. Καθόμασταν στο στούντιο όλοι μαζί, Ρίτσος, Μποσταντζόγλου, Μίκης και Μάνος, και προχωρούσαμε μαθαίνοντας τα τραγούδια του "Επιταφίου" στο πιάνο. Εγώ, μόλις 26 χρόνων τότε, θαμπωμένη από όλα αυτά που συνέβαιναν γύρω μου, χωρίς όμως να έχω και πλήρη συναίσθηση του μεγαλείου αυτού που ζούσα. Κάθε τόσο περνούσαν από το στούντιο ο Ελύτης, ο Χορν, ο Μόραλης... Είχε στηθεί μια γιορτή για να φτιαχτεί αυτός ο "Επιτάφιος". Και στο έκτο τραγούδι, στο "Μέρα Μαγιού", ο Μίκης δεν ήρθε. Ούτε και ο Ρίτσος. Επειτα από μέρες υπήρξε μια μεγάλη συνέντευξη του Μίκη, στην οποία έλεγε ότι είχε στο μεταξύ ηχογραφήσει τον δίσκο με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση» λέει η Νάνα Μούσχουρη η οποία συνεχίζει αναφερόμενη στην ατάκα «το κορίτσι του σαλονιού» που είχε πει για εκείνη ο Μίκης και που προφανώς δεν του συγχώρεσε ποτέ: «Δεν έχει σημασία αν τον συγχώρεσα ή όχι» λέει και συνεχίζει: «Το βέβαιο είναι ότι από εκείνη τη στιγμή έπαψα να τον θαυμάζω. Έτσι απλά. Δεν είναι ότι μισώ τα κορίτσια του σαλονιού, αλλά δεν ήμουν κορίτσι του σαλονιού, δεν υπήρξα ποτέ. Με πλήγωσε γιατί αν ο Μπιθικώτσης ήταν "το παλικάρι του κάμπου", εγώ στην ουσία ήμουν "το κορίτσι του κάμπου", την καταγωγή μου δεν την έχω ξεχάσει ποτέ. Δεν έκανα τίποτε στη ζωή μου για τα χρήματα ή την επιτυχία. Ο,τι ήρθε σ' εμένα, σας διαβεβαιώ, δεν το προκάλεσα. Εγώ προτείνω το τραγούδι μου και, αν αρέσει στον κόσμο, το παίρνει. Και ήταν σαν ο Μίκης να μου απαγόρευσε τότε να τραγουδήσω τη μουσική του, σαν να έλεγε ότι το "σαλόνι" δεν έχει το δικαίωμα. Και όμως, ο ίδιος το "σαλόνι" το επεδίωξε πολλές φορές στη ζωή του».