Χρήστος Λούλης: «Είμαι αναβλητικός και δειλός πριν από μια μεγάλη απόφαση»

Είστε ο "Ποτκαλιόσιν" γαμπρός στα "Παντρολογήματα" του Γκόγκολ, που παρουσιάζετε φέτος σε θεατρική περιοδεία. Τί σας κέντρισε στο να ενδώσετε τούτο το καλοκαίρι, στο θεατρικό "όραμα" του Γιάννη Μπέζου; Γιατί σε αυτό το έργο;

«Πρώτα-πρώτα η τεράστια εκτίμηση που έχω στο Γιάννη τόσο ως καλλιτέχνη αλλά και ως ανθρώπου. Δεύτερον, το ότι τα "Παντρολογήματα" είναι ένα κλασσικό έργο δοκιμασμένης αξίας. Και τρίτον, το ότι όλος ο θίασος είναι άνθρωποι που θαυμάζω και εκτιμώ και που πίστευα από την αρχή και δεν έχω διαψευστεί, ότι μπορούσαμε να κάνουμε μια παράσταση λαϊκή, χωρίς υπερβολές και δήθεν επικαιρισμούς».

Ερμηνεύετε έναν υψηλόβαθμο δημόσιο υπάλληλο που θέλει και δεν θέλει να παντρευτεί, έχοντας ως προσωπικό του ατού, την επαγγελματική καταξίωση που διαθέτει. Σε ποιό στοιχείο του χαρακτήρα του ήρωας σας, απέχετε χιλιόμετρα και ποιό στοιχείο του, θα εντοπίζατε σα "κοινό" σας σημείο;

«Μάλλον θα εντόπιζα διαφορές στον τρόπο που συμπεριφέρεται αφού έχει πάρει μια απόφαση και ομοιότητες στον τρόπο του, πριν την πάρει. Εγώ μπορεί να είμαι εξίσου αναβλητικός και δειλός πριν από μια μεγάλη απόφαση, αλλά άπαξ και την πάρω την διεκπεραιώνω με θάρρος».

Είμαι «ότι καλύτερο διαθέτει η κρατική μηχανή» λέει ο ήρωας σας περιαυτολογώντας. Υπάρχουν ακόμα Έλληνες που "κοκορεύονται" της επαγγελματικής τους ασφάλειας στο Ελληνικό Δημόσιο; Εξακολουθούν να "υπνοβατούν" αρκετοί Έλληνες;

«Μια μικρή διόρθωση. Δεν το λέει ο ήρωάς μου αυτό, αλλά ο φίλος του προσπαθώντας να τον προβάλει. Όσον αφορά για την εργασιακή ασφάλεια στο Δημόσιο, δεν νομίζω πως υπάρχουν πια πολλοί που μπορούν να κοκορεύονται. Όχι μόνο γιατί τα τελευταία χρόνια, όλα δείχνουν έτοιμα να ανατραπούν ,ίσως και σε κάποιο βαθμό σωστά, αλλά και επειδή σε μια κοινωνία με 1,5 εκατομμύριο ανέργους θα ήταν ύβρις μια τέτοια στάση. Ίσως υπάρχουν αυτοί που λέτε, αλλά εγώ δε θέλω να ξέρω ότι υπάρχουν», δήλωσε στο «mysalonika».