Γρηγόρης Βαλτινός: «Φλέρταρα με την καταστροφή»

«Είναι συναρπαστικό ταξίδι ο εαυτό μας. Φλέρταρα με την καταστροφή ήταν πάντα δίπλα μου η απόλυτη καταστροφή. Ναι, ήμουν πολύ δειλός. Δεν διανοούμουν να ανέβω σε μία σκηνή και να παίξω. Αλλά το έκανα γιατί ήθελα την αναγνώριση, ένιωθα έλλειψη από αγάπη και την έψαχνα. Μου είχε λείψει η αυτοπεποίθηση. Και ξεκίνησα στην τέχνη γιατί νόμιζα πως, όλα όσα μου έλειπαν, θα τα έβρισκα εκεί. Αργότερα, λοιπόν, συνειδητοποίησα ότι αυτά ήταν φθηνά και εγωιστικά κίνητρα. Πήγα για τον εαυτό μου. Αυτά τα κατάλαβα στην πορεία, γιατί μορφώθηκα και διαμορφώθηκα μέσα από την τέχνη» είπε μεταξύ άλλων.
Όσο για τα παιδικά του χρόνια είπε: «Είχα πολύ άσχημες και αντίξοες συνθήκες στη ζωή μου. Είχα χωρισμένους γονείς, συνεχείς μετακινήσεις από τη μία πόλη στην άλλη, έχανα τους φίλους μου, δεν είχαμε οικονομική άνεση. Ήταν τόσα πολλά και τόσο άσχημες οι καταστάσεις που έζησα που, ενδεχομένως, σε συνδυασμό με έναν άλλο χαρακτήρα, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επικίνδυνες νεανικές επιλογές. Αν ήταν κάποιος άλλος, μπορεί να είχε καταστραφεί από την αρχή της πορείας του κιόλας».