Γιάννης Φέρτης: «Κι αν ξαναγεννιόμουν, πάλι τα ίδια θα ήθελα να κάνω»

Συμπληρώσατε 55 χρόνια από την πρώτη σας εμφάνιση στο θέατρο. Πώς πέρασαν;
«Πολύ γρήγορα. Ξέρετε, μετά την ηλικία των 45-50, ο χρόνος κυλάει διαφορετικά. Όσο είσαι νεότερος τα χρόνια περνούν με αργότερους ρυθμούς. Ίσως επειδή η καθημερινότητα είναι πιο γεμάτη, η ανάγκη για ύπνο μικρότερη. Μετά αναρωτιέσαι: πότε πέρασαν;»
Πέρασαν καλά;
«Ναι. Ακόμα κι αυτά που αντιμετώπιζα μεγάλες δυσκολίες, όλα πια έχουν γίνει «ένα» και τα μετρώ συνολικά, ήταν πολύ καλά χρόνια. Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα. Κι αν ξαναγεννιόμουν, πάλι τα ίδια θα ήθελα να κάνω»
Λάθη έχετε κάνει;
«Δεν έχω κάνει. Τουλάχιστον, όχι σοβαρά λάθη. Επιλογές που δεν μου άρεσαν έκανα, αλλά κι αυτό έγινε απολύτως συνειδητά»
Δηλαδή;
«Όταν ήμασταν φρεσκοπαντρεμένοι με την Ξένια Καλογεροπούλου εκείνη έπαιζε σε ταινίες κι έβγαζε χρήματα. Εμένα δεν με ενδιέφερε τόσο το σινεμά. Αλλά τη χρονιά που είχαμε ανεβάσει το Γλάρο στο θέατρο και μετά είχαμε προγραμματίσει δύο μονολόγους, που ήταν ζήτημα αν θα είχαν οικονομικό ισοφάρισμα, είπα «ναι» σε τρεις ταινίες, που προκειμένου να τις κάνω, δεν διάβασα καν το σενάριο»
Σε ποιες αναφέρεστε;
«Ήταν αυτές που λέμε «ταινίες μελό». Και τι μελό; Του κερατά! Κλάμα και ξανά κλάμα»
Και τελικά;
«Σκέφτηκα: Αν διαβάσω το σενάριο, θα πω όχι. Κι είπα εντάξει, θα τις κάνω αβλεπεί, για να βάλω λεφτά στο θέατρο. Ευτυχώς που δεν προβάλλονται πια ούτε απ' την τηλεόραση. Όχι ότι θα χανόταν κι ο κόσμος, αλλά δεν μου άρεσαν», λέει στο περιοδικό People.