Το παράπονο της Τζούλιας Μπάρκα
Μετά από οκτώ και πλέον χρόνια ενός ατέλειωτου Γολγοθά, η Τζούλια Μπάρκα εκφράζει το παράπονό της. «Θέλω να δουλέψω απεγνωσμένα» δηλώνει η ηθοποιός που έκανε το χαμόγελο όλων των δικών της ανθρώπων να παγώσει τον Οκτώβριο του 2002 όταν χτυπήθηκε από ισχυρό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Μετά από κώμα σαράντα ημερών, άνοιξε τα μάτια της. Δεν ήταν πια η γελαστή, γεμάτη ζωή γυναίκα, που γνωρίζαμε... Από τότε η ζωή της άλλαξε δραματικά. Η Τζούλια Μπάρκα από τη Θεσσαλονίκη όπου βρίσκεται τα τελευταία χρόνια, μιλάει για την περιπέτεια της υγείας της που της έχει αφήσει κατάλοιπα, αφού το ημιπαράλυτο δεξί χέρι της ακόμα δεν είναι σε τέτοια κατάσταση ώστε να καταφέρει να δουλέψει. «Το χέρι μου ακόμα δεν είναι και τόσο καλά. Ζω στη Θεσσαλονίκη με την οικογένειά μου. Θα ήμουν ευτυχισμένη, αν μπορούσα να ξαναδουλέψω. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μου. Μπορούσα να κάνω ό,τι θέλω, ήμουν εργασιομανής μια ζωή, τώρα όμως δεν γίνεται», εξομολογείται ενώ μιλάει και για την ψυχολογία της αυτόν τον καιρό: «Ζω σε έναν ψεύτικο κόσμο. Προσπαθώ να κοροϊδέψω τον εαυτό μου ότι είμαι καλά, όμως δεν είμαι. Βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη γιατί με ξέχασαν οι συνάδελφοί μου. Έχουν ίσως κάποιο δίκιο, δουλεύουν, τους καταλαβαίνω. Δεν τους κρατώ κακία, αλλά ένα τηλέφωνο μπορούν να με πάρουν. Δύο κολλητοί μου φίλοι πάντα με βοηθούν ψυχολογικά και με στηρίζουν. Ωστόσο, οι περισσότεροι με έχουν αφήσει στη μοίρα μου. Ετσι είναι, όμως: όταν είσαι στα επάνω σου σε θυμούνται, όταν είσαι στα κάτω σου όλοι σε ξεχνούν. Θα έρθει η στιγμή που θα είμαι ξανά στα... πάνω μου. Ετσι είναι η ζωή. Εξάλλου, ο ίδιος μου ο δεσμός μού γύρισε την πλάτη.»
Πηγή: Espresso