Ελένη Ράντου: «Η Νικολέτα έπρεπε να μοιράζεται τη μαμά της με όλο τον κόσμο»

«Θα δώσει κατατακτήριες για να μπει στη Σχολή Καλών Τεχνών. Η αλήθεια είναι πως θα μπορούσε να έχει σιχαθεί τον χώρο της Τέχνης. Εγώ φανταζόμουν ότι θα τον απομυθοποιήσει. Δεν ακολούθησε βέβαια ούτε τον δικό μου ούτε του Βασίλη. Την έβλεπα ότι από μικρή κόντραρε πολύ το θέμα της προβολής και ότι οι γονείς της ήταν κάποιοι που δεν την άφηναν να έχει την ησυχία της. Ήταν μικρή και δεν μπορούσα να την πάω στις κούνιες, γιατί όλα τα παιδάκια μου ζητούσαν αυτόγραφο. Η Νικολέτα έπρεπε να μοιράζεται τη μαμά της με όλο τον κόσμο. Όταν όμως κάνεις αυτή τη δουλειά με τόσο πάθος και ανταπόκριση, δεν μπορείς να ανήκεις σε έναν άνθρωπο. Δεν μπορώ να είμαι μόνο η μαμά της», εξήγησε στο Οκ και συνέχισε: «Έχει ουσία η σχέση και η επικοινωνία μας. Αυτό που κάθε παιδί ξέρει, ότι «αυτά είναι η μαμά μου», μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να μη λειτουργεί με μένα. Είμαι μαμά όλων κατά κάποιο τρόπο. Αυτό το «μου» της τσάκισα. Δεν ήταν άλλου είδους οι επιπτώσεις, γιατί με τα ωράρια μας εμείς οι ηθοποιοί έχουμε τη μέρα ελεύθερη. Είχα περισσότερο χρόνο να τη χαρώ και είχαμε και όλα τα καλοκαίρια». Της μοιάζει η κόρη της; «Βλέπω έναν καινούριο άνθρωπο. Καμιά φορά προσπαθώ να σκεφτώ χαρακτηριστικά που είχα και εγώ, αλλά είναι λάθος. Νομίζω ότι έχει δομήσει τον εαυτό της με τον δικό της τρόπο. Εγώ προέρχομαι από μια οικογένεια σε εργατική συνοικία, από γονείς που δεν είχαν σχέση με το θέαμα και την Τέχνη. Η Νικολέτα ξεκινάει από αλλού. Είναι άλλες οι κινητήριες δυνάμεις της και άλλες οι δικές μου. Εγώ είχα ανάγκη την κοινωνικότητα. Εκείνη δεν την αντέχει. Εκτιμώ πολύ την ιδιαιτερότητα της».