Ελένη Χατζίδου: Η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής της

«Όταν πέθανε η θεία μου. Συνέβη-σαν όλα μέσα σε ένα μήνα. Ήταν πάντοτε χαμογελαστή, όσο επώδυνο κι αν ήταν αυτό που της συνέβαινε. Δεν έχω πονέσει ποτέ στη ζωή μου τόσο πολύ. Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος. Πέρασε πολύ δύσκολη ζωή. Την κακοποιούσε ο άντρας της και αποφάσισε να πάρει τα παιδιά της και να ζήσει μόνιμα στη Γερμανία. Ήταν κομμώτρια. Χτένιζε παλιές τραγουδίστριες. Έβγαλε πολλά χρήματα, αλλά ήταν τόσο δοτική, που τα δάνειζε σε όποιον είχε ανάγκη, χωρίς να τα παίρνει ποτέ πίσω. Στο τέλος έμεινε στους πέντε δρόμους με δυο παιδιά. Είχε πρόβλημα, ένιωθε ότι πρήζεται γιατί είχε ξεκινήσει ήδη ο καρκίνος και έλεγε «Δεν προλαβαίνω, πρέπει να δουλέψω. Δεν μου φτάνουν τα χρήματα να πάω στο γιατρό». Όταν την πήγε με το ζόρι η μαμά μου, της είπαν «Είναι όλα μαύρα. Δεν υπάρχει σωτηρία. Θα πεθάνει». Την είδα να «λιώνει». Αγκομαχούσε. Ακόμα και τότε πάλευε. Ήξερε ότι θα φύγει. Ήταν κίτρινη. Λίγο καιρό πριν, είχε βρεθεί ο γιος της αντιμέτωπος με τον καρκίνο. Όταν το έμαθε, έκανε ένα τάμα. Παρακάλεσε να φύγει η αρρώστια από το παιδί και να πάει σε εκείνη. Της έλεγα «Πού βρίσκεις τόση δύναμη, θεία;» και εκείνη μου απαντούσε «Αφού εγώ ζήτησα αυτήν τη χάρη θα παραπονεθώ; Μη στεναχωριέστε! Θα είμαι καλά». Μετά το θάνατο της επισκέφτηκα έναν ψυχολόγο και όταν με ρώτησε ποια είναι η μεγαλύτερη μου φοβία, του αποκρίθηκα «Ο θάνατος των δικών μου». Τότε με συμβούλευσε «Μην το σκέφτεσαι γιατί το ζεις διπλά». Δεν νομίζω ότι υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χάσει ένα παιδί τους γονείς του, γι' αυτό προσπαθώ να περνώ όσο περισσότερες στιγμές μπορώ μαζί τους» τόνισε στο ΕΓΩ.