Διονύσης Σαββόπουλος: «Το τραγούδι είναι για εμένα ψυχοθεραπεία»
Ως... ψυχοθεραπεία βλέπει το τραγούδι και τη μουσική ο Διονύσης Σαββόπουλος. Μετρώντας ήδη πέντε δεκαετίες στο πεντάγραμμο, ο Νιόνιος είναι ουσιαστικά μέρος της ιστορίας τουσύγχρονου ελληνικού τραγουδιού.
Τι λέει αλήθεια στον εαυτό του όταν σκέφτεται τα παραπάνω; «Δεν ξέρω τι σημαίνει η δουλειά μου για τους άλλους, για μένα πάντως το τραγούδι είναι η ψυχοθεραπεία μου» λέει ο ίδιος στην Ελευθερία και συνεχίζει: «Με βοήθησε σε δύσκολες στιγμές, μου έμαθε πολλά πράγματα για τον εαυτό μου και τους άλλους. Αλλες φορές φώτισε το σκοτάδι μου και τα αδιέξοδά μου κι άλλες φορές στερέωσε τις ελπίδες μου και τις χαρούμενες στιγμές μου. Με βοήθησε να ενωθώ με τους άλλους, να συμμετάσχω κι εγώ τέλος πάντων στον κοινό μας βίο, να μοιραστώ τον εαυτό μου με τους άλλους».
- Συστηθήκατε στον κόσμο μέσα από το πολιτικό τραγούδι. Είναι αναγκαίο στη σημερινή εποχή;
«Το τραγούδι είναι αναγκαίο γι' αυτόν που το γράφει. Δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς. Το τραγούδι είναι η ανάγκη του. Για τους άλλους δεν μου φαίνεται κατ΄ αρχήν απαραίτητο. Δεν είναι αναγκαίο όπως ο ύπνος, η βροχή ή οι τροφές. Το τραγούδι μοιάζει να είναι περιττό. Φαντάζεστε όμως μια ζωή χωρίς τραγούδι; Θα ήταν κάτι πολύ πένθιμο».