Μαρία Ιακώβου: «Υπήρξα προσωπικά σκοτεινή για πολλά χρόνια στη ζωή μου»

«Ίσως επειδή υπήρξα προσωπικά σκοτεινή για πολλά χρόνια στη ζωή μου. Μετά από πολύ εσωτερική δουλειά κα-τάφερα σήμερα να λέω ότι είμαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος. Δεν θέλω κανέναν να μου υπενθυμίζει τη σκοτεινή πλευρά του παρελθόντος» τόνισε στο Hello.
-Ανήκετε στα κορίτσια εκείνα που επιζητούν στο πρόσωπο του συντρόφου τους τον πατέρα τους;
«Όχι, δεν τον αναζητάω γιατί ο πατέρας μου δεν ήταν αυτό που μπορεί να χαρακτηριστεί ως καλό πρότυπο. Αλλά δυστυχώς ασυνείδητα επιλέγω αυτό το μη καλό πρότυπο. Είναι ένα πρότυπο προς αποφυγή που ασυνείδητα κλειδώνει το κεφάλι μου εκεί και έλκεται από εκείνο.»
- Θεωρείτε ότι ήταν ένα κακό πρότυπο για σύντροφος ή και ως πατέρας; Αναφέρομαι και στις δυο περιπτώσεις. Το χάσμα ανάμεσα σας προσπαθήσατε να το γεφυρώσετε κάποια στιγμή;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα το χρόνο για κάτι τέτοιο καθώς τον έχασα όταν ήμουν σε ηλικία 16 ετών. Μέχρι και τότε η σχέση μας ήταν κάκιστη. Δεν ξέρω εάν ζούσε μέχρι σήμερα εάν αυτό το χάσμα θα είχε γεφυρωθεί. Φαντάζομαι πως ναι.»
-Νιώσατε ποτέ τύψεις;
«Δεν είχα ευθύνη γι' αυτό για να έχω τύψεις.»
-Σας έρχεται σήμερα η εικόνα του πατέρα σας στο νου ως σκέψη;
« Υπάρχουν δυνάμεις ανώτερες της λογικής. Ό,τι και εάν ήταν ή έκανε ο μπαμπάς, ένα κοριτσάκι εξακολουθεί να είναι ερωτευμένο μαζί του. Σίγουρα έχω ένα παράπονο που δεν είχα το χρόνο να το διορθώσω. Πάντα θα έχω ένα συναίσθημα για εκείνον. Πώς ήταν η σχέση με τη μητέρα σας; Μέχρι κάποια ηλικία ήταν μια σχέση προσπάθειας και κατέληξε σε σχέση διαχωρισμού.»
- Μήπως τελικά ήσασταν και εσείς δύσκολο παιδί;
«Ένα παιδί ποτέ δεν γεννιέται δύσκολο. Γεννιέται λευκό βιβλίο, από εκεί και μετά ό,τι γράφει είναι ευθύνη άλλων και αποκλειστική ευθύνη των γονιών του. Μέχρι τα πέντε του χρόνια έχει διαμορφώσει ήδη το χαρακτήρα του.»