Γιος πασίγνωστων ηθοποιών: «Μεγάλωσα με νταντάδες»

Ο Στέφεν Μπόγκαρντ είναι ο γιος του Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ και της Λορίν Μπακόλ. Σήμερα στη Νάπολη με την αρραβωνιαστικά του Κάρλα και με δηλώσεις του στο κανάλι OCS λίγες ημέρες μετά τον θάνατο της μητέρας του, τόνισε: «Η μητέρα μου προέρχεται από φτωχή οικογένεια. Ο πατέρας της τους εγκατέλειψε όταν εκείνη ήταν πολύ μικρή, 2 ετών. Η μητέρα της μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και έζησαν στο Μπρούκλιν. Οταν μεγάλωσε, για να πληρώσει τα μαθήματα θεάτρου, αναγκάστηκε να δουλέψει ταξιθέτρια σε κινηματογράφο.
Ο γάμος τους έγινε έξω από το Χόλυγουντ, στην φάρμα του συγγραφέα Louis Bronfield, στο Οχάιο. Κι αυτό γιατί οι φίλοι του πατέρα μου δεν ήταν όλοι ηθοποιοί. Αγαπούσε τη φύση.
Όταν γεννήθηκα οι γονείς μου σταμάτησαν να γυρίζουν ταινίες μαζί. Η μητέρα μου ήθελε να μείνει σπίτι μαζί μου. Έλπιζαν να ξανακάνουν ταινία μαζί, όταν θα μεγάλωνα. Αλλά στη συνέχεια, ο πατέρας μου αρρώστησε και αυτό δεν έγινε ποτέ.
Ο πατέρας μου δεν αγαπούσε ιδιαίτερα τα μωρά, η μητέρα μου τον πίεσε να κάνει παιδί. Ήρθαμε πιο κοντά με τον πατέρα μου όταν αρρώστησε. Έλεγε χαριτολογώντας πριν παντρευτεί «Δεν έχω παιδιά, γιατί δεν πίνουν.
Ο πατέρας μου ήθελε πάντα να έχει τη μητέρα μου δίπλα του όταν δούλευε. Ήταν μέρος της συμφωνίας τους. Έτσι είχα πάρα πολλές νταντάδες.
Ο πατέρας μου τα σαββατοκύριακα συνέχιζε να πηγαίνει βόλτες με το πλοίο του και συνέχιζε να κάνει ταινίες. Το μεγαλύτερο πάθος του πατέρα μου ήταν το πλοίο Santana, ένα ιστιοφόρο 56 πόδια, με το οποίο έκανε και αγώνες. Αυτό το πλοίο ήταν το ησυχαστήριό του. Δεν είχε εκεί ούτε δημοσιογράφους, ούτε φωτογράφους ούτε τις κακές γλώσσες. Λάτρευε τη θάλασσα και του έλειψε το περισσότερο όταν αρρώστησε.
Στη μητέρα μου δεν άρεσε να ανεβαίνει στο Santana. Ζαλιζόταν. Και ο πατέρας μου δεν ήθελε γυναίκες στο πλοίο. Ελεγε όταν ήταν εκεί γυναίκες δεν μπορούσε να κατουράει πάνω από το πλοίο. Η διαφορά ηλικίας μεταξύ τους ήταν τόσο μεγάλη που ένα μέρος της συμφωνίας τους ήταν ο πατέρας μου να μπορεί να κάνει ό,τι και πριν παντρευτεί. Δηλαδή, να ταξιδεύει με το πλοίο του με ανθρώπους όπως ο David Niven, ο Frank Sinatra, ο Richard Burton.
Όταν οι γονείς μου ταξίδεψαν στην Αφρική για την ταινία «Η Οδύσσεια του Αφρικα Κουίν», η παραμάνα μου αρρώστησε αμέσως μόλις το αεροπλάνο απογειώθηκε. Ο γιατρός τα είπε στη μητέρα μου στο τηλέφωνο και εκείνη ρώτησε αν πρέπει να γυρίσει. Ο γιατρός την καθησύχασε και εκείνη συνέχισε το ταξίδι της. Για χρόνια με βασάνιζε η στάση της: έπρεπε να γυρίσει στο σπίτι να ασχοληθεί με το παιδί της που ήταν 2 ετών ή έπρεπε να πάει στην Αφρική με τον Τζον Χιούστον, την Κάθριν Χέμπορν και τους άλλους; Σήμερα ξέρω ότι πήρε τη σωστή απόφαση.

Όταν ο πατέρας μου αρρώστησε δεν ήθελε να τον βλέπουμε σε αυτή την κατάσταση. Το δωμάτιό του ήταν στον πρώτο όροφο του σπιτιού μας στο Mappleton Drive, στο Beverly Hills. Καθημερινά, στις 5 το απόγευμα, κατέβαινε για μια ώρα στο σαλόνι. Οι φίλοι του τον επισκέπτονταν, συζητούσε και έπινε ένα ποτήρι μαζί τους σαν να μην συνέβαινε τίποτα και μετά ανέβαινε και πάλι στο δωμάτιό του. Τις τελευταίες ημέρες της ζωής του έμεινε στο σπίτι, αρνήθηκε να πάει στο νοσοκομείο.
Μετά το θάνατό του η μητέρα μου πούλησε το σπίτι της Mapleton Drive και πήγαμε σε ένα άλλο σπίτι στο Bel Air, σε ένα άλλο προάστιο του Λος Αντζελες. Πολύ ωραίο σπίτι αλλά το μισούσα γιατί με είχε απομακρύνει από τους φίλους μου. Το Χόλιγουντ δεν βοήθησε τη μητέρα μου μετά τον θάνατο του πατέρα μου. Επρεπε να δουλέψει, να κερδίσει τη ζωή της. Δέχτηκε να παίξει στην ταινία «Στα όρια των Ινδιών» και μετακομίσαμε στο Λονδίνο το 1958 όπου ζήσαμε για ένα χρόνο. Μετά γυρίσαμε στις ΗΠΑ και μείναμε στο Dakota Building, το 1961, εκεί που δολοφονήθηκε ο Τζον Λένον και ζει η Γιόκο Ονο, δίπλα στο Σέντραλ Παρκ. Το διαμέρισμα αγόρασε η μητέρα μου πάμφθηνα, για 41.000 δολάρια. Εκεί άρχισε να παίζει στο θέατρο, ήταν πολύ διάσημη. Εχασε τον πατέρα μου απροσδόκητα, νέο, και ήταν χαμένη για πολύ καιρό. Στη συνέχεια παντρεύτηκε τον ηθοποιό Jason Robards, αλλά ο Humphrey Bogart ήταν ο άντρας και ο έρωτας της ζωής της.»