Βίκυ Παπαδοπούλου: «∆εν μιλάω εύκολα, κρατάω πράγματα για τον εαυτό μου»

«Μέχρι μεγάλη ήμουν ντροπαλή σε ακραίο βαθμό. Στην παρέα μου μπορεί να ήμουν τρελός καραγκιόζης, όμως μέχρι και τον πρώτο χρόνο στη σχολή και εκτός του δικού μου κύκλου, ήμουν πολύ χαμηλών τόνων. Η Σχολή Υποκριτικής με βοήθησε να εκθέσω την προσωπικότητά μου σε ένα ευρύτερο κοινό. Τώρα πλέον μπορεί να είμαι συνεσταλμένη και ντροπαλή κατά βάθος, αλλά δεν το δείχνω. ∆εν μιλάω εύκολα, κρατάω πράγματα για τον εαυτό μου, επιλέγω εγώ τι θα αποκαλύψω και θέλω τον χρόνο μου για να ανοιχτώ σε κάποιον. Στη σκηνή όμως μεταμορφώνομαι. Εκθέτω 100% ό,τι έχω μέσα μου και αυτή είναι η ψυχοθεραπεία μου» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
- Όταν διάβασες στον γερμανικό Τύπο τα εγκωμιαστικά σχόλια για το ταλέντο και την εμφάνισή σου στο «Μικρό ψάρι», το οποίο προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Βερολίνου, πώς ένιωσες;
«∆εν τα διάβασα ποτέ, μου το είπαν όμως. Το κλίμα γενικά στο Βερολίνο ήταν πολύ ωραίο, όλοι ήταν πολύ θερμοί και γλυκείς μαζί μου, οπότε κατάλαβα ότι με δέχτηκαν θετικά. Στο Βερολίνο ήμουν συγκεντρωμένη κυρίως στην ομαδική προβολή μας. Σκεφτόμουν την ταινία συνολικά και ήμουν υπερήφανη για τη δουλειά που κάναμε όλοι μας. ∆εν επικεντρώθηκα στα σχόλια που έκαναν για μένα, αλλά το πόσο άρεσε η ταινία και κατά πόσο την κατάλαβαν. Ήταν πράγματι μια ξεχωριστή εμπειρία.»