Πωλίνα: «Δεν μου επιτρέπω να πάθω κατάθλιψη»
Ήταν εύκολο να διαχειριστεί τη ζωή μόνη της έπειτα από το χωρισμό της η Πωλίνα;
«Έχω μία αντρική φιλοσοφία σε όλη μου τη ζωή. Ακούς ιστορίες ανθρώπων που περιγράφουν δυσκολίες και αντιλαμβάνεσαι, ουκ ολίγες φορές, ότι σε ορισμένες των περιπτώσεων οφείλονται στο ότι κολλάνε σε μία κατάσταση. Εγώ αποφάσισα ότι δε θα παρελθοντολογώ συνεχώς, ούτε θα θέτω καινούργιους στόχους, γιατί μέσα στα χρόνια έχουμε καταφέρει να μη ζούμε το σήμερα. Πότε το συνειδητοποίησες αυτό; Τα τελευταία τρία χρόνια χτύπησε το πρόβλημα την πόρτα μου και μου είπε «τώρα θα πάρεις τη ζωή στα χέρια σου πραγματικά και θα ανακαλύψεις ότι η αξία των πραγμάτων δε βρίσκεται μόνο στα χρήματα». Το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζει καθένας ό,τι έρχεται. Προσωπικά, στην αρχή μπορεί να φοβηθώ. Σκέπτομαι όμως πάντα ότι αυτό αντιμετωπίζεται» τόνισε στο ΕΓΩ.
-Ποιοι ήταν οι φόβοι σου;
«Οι φόβοι μου ήταν πάντοτε μην πάθουν κάτι οι δικοί μου άνθρωποι.»
-Ποια ήταν η σκληρότερη απώλεια που βίωσες;
«Του πατέρα και της μητέρας μου. Όταν έφυγε ο μπαμπάς μου, ήμουν αρκετά μικρή. Το βίωσα άγρια και σοκαριστικά γιατί η μητέρα μου έκανε ένα μεγάλο κύκλο ζωής. Έφυγε στα 91, στον ύπνο της .Έζησε μια γεμάτη ζωή, μας χαιρέτησε και δεν ξύπνησε.»
- Πολεμούσες πάντοτε, λοιπόν, τις φοβίες σου.
« Μάθαινα να ζω μαζί τους. Δεν μου επιτρέπω να πάθω κατάθλιψη. Μπορεί να κοιμάμαι επί τρεις ημέρες στο κρεβάτι. Την τέταρτη νιώθω ότι σαπίζω. Λέω «φτάνει... πού θα πάει αυτό;». Δεν έχω πάρει ποτέ αντικαταθλιπτικό, θεωρώ ότι ο άνθρωπος που παίρνει φάρμακα δεν έχει τη δύναμη να αντιμετωπίσει το σήμερα. Παγώνει η σκέψη, η ψυχή. Εγώ θέλω η ψυχή μου να δέχεται ερεθίσματα».