Η Μαριλένα Παναγιωτοπούλου μας δείχνει πρώτη φορά τους γιους της

«Πριν από μερικές μέρες με ρώτησε πού είναι ο πατέρας μου, ο οποίος έχει πεθάνει. Του απάντησα λοιπόν ότι «είναι στον ουρανό και βοηθάει τκ νεράιδες να προστατεύουν όλα τα παιδάκια του κόσμου. Το επεξεργάστηκε κάποιες μέρες και όταν ήμασταν στη Μύκονο με ρώτησε ανήσυχοι «Μαμά, οι νεράιδες θα πάρουν και τον δικό μου τον μπαμπά στον ουρανό, όπως πήρε και τον δικό σους». «Αυτό δεν θα γίνει τώρα, αλλά όταν θα είναι μεγάλοι του είπα, με αποτέλεσμα να αρχίσει να κλαίει με αναφιλητά και να μην ξέρω πως να τον συνεφέρω. Τελικά, γράψαμε μαζί επιστολή στη νεράιδα όπου την παρακαλέσαμε να μην πάρει μαζί της τον πατέρα του και μετά κάθισε μόνος του και την αντέγραψε γράμμα-γράμμα κι έτσι ησύχασε» τόνισε στο ΟΚ.
-Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο στην ανατροφή των παιδιών;
«Στα παιδιά μου μιλάω πάντα με θετικούς όρους. Δεν υπάρχει το «όχι» και το «μη». Δεν θα πω δηλαδή «Κωνσταντίνε, μην τρέχεις!», αλλά θα τον ρωτήσω: «Έχεις σκεφτεί ότι αν τρέχεις, υπάρχει κίνδυνος να πέσεις;» και θα συμπληρώσω: «Αν συμβεί αυτό, θα πρέπει να επισκεφθούμε το νοσοκομείο και δεν θα πάμε στην παραλία». Στα έξι χρόνια που έχω γίνει μητέρα είναι ζήτημα αν έχω υψώσει τον τόνο της φωνής μου τρεις φορές. Το πιο δύσκολο, κατά τη γνώμη μου, είναι να μπορέσει να του περάσεις ότι η αγάπη των γονιών είναι ανιδιοτελής. Τα παιδιά πρέπει να είναι κακομαθημένα, αλλά να μη συμπεριφέρονται ως κακομαθημένα. Υπάρχει τεράστια διαφορά θεωρώ ότι μέχρι στιγμής τα έχω καταφέρει. Ο Κωνσταντίνος στο βρετανικό σχολείο που πήγαινε στο Ντουμπάι έπαιρνε συνέχεια βραβεία καλής συμπεριφοράς. Για εμένα είναι πιο σημαντικό από το να είναι καλός μαθητής».
-Δεν χάνεις ποτέ την ψυχραιμία σου;
«Εκεί που χάνω την ψυχραιμία μου είναι όταν αρρωσταίνουν. Σε όλα τα υπόλοιπα, όπως είναι το άλλαγμα της πάνας το πλύσιμο, το τάισμα, τα κατάφερνα μια χαρά Παρακολουθήσαμε μαζί με την νταντά του και κάποια μαθήματα που μας έκανε μία καταπληκτική Αμερικανίδα νοσοκόμα για μωρά οπότε ήξερα πώς να αντιμετωπίσω το καθετί. Αρκεί να πω ότι παρήγγειλα και μου έφεραν από την Αμερική μία μπανιέρα με ενσωματωμένο θερμόμετρο, οπότε μπορούσα να τσεκάρω πότε το νερό ήταν στην κατάλληλη θερμοκρασία για το μπάνιο του. Επίσης η παιδοψυχολόγος που επισκέφθηκα πριν γεννήσω, με συμβούλευσε όλες οι δραστηριότητές του μωρού να συνοδεύονται πάντα από την κατάλληλη μουσική. Έτσι, αγόρασα μία σειρά cds με διασκευές γνωστών ποπ επιτυχιών για παιδιά και όταν έτρωγε άκουγε Μαντόνα, όταν πηγαίναμε βόλτα Abba και όταν του άλλαζα την πάνα Ελβις Πρίσλεϊ. Αυτό βέβαια είχε ως αποτέλεσμα να κουβαλάω πάντα μαζί μου το laptop, γιατί πολλές φόρές είχε χρειαστεί να του αλλάξω πάνα όταν ήμασταν έξω. Αλλά τελικά λειτούργησε, γιατί είχε συνδέσει τη μελωδία με αυτή τη δραστηριότητα και είναι ζήτημα αν έκλαψε μία ή δύο φορές όταν το άλλαζα. Είμαι τρελή μαμά! (Γελάει.)»