Κώστας Βουτσάς: «Είχα ερωμένες τις καλομοίρες και όχι τις κακομοίρες»

Δεν έχει κρύψει ποτέ του ότι είναι λάτρης του γυναικείου φύλλου. Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν όμορφα, αλλά δεν τα ξεχνά γιατί αυτά τον έφεραν εδώ που είναι σήμερα. «Δεν μπήκα στην πολιτική, γιατί ήθελα να μπορώ να βρίζω τους πολιτικούς και να βγάζω τα άπλυτα τους στη φόρα. Πέρασα πολύ άσχημα στα παιδικά μου χρόνια, γιατί ο πατέρας μου ήταν κομμουνιστής. Ταλαιπωρηθήκαμε πολύ οικογενειακώς, ακόμα και με ξυλοδαρμούς. Μου έκαναν πολλές προ-τάσεις και η απάντηση μου ήταν ξεκάθαρη: «Χτυπήσατε λάθος πόρτα». Βοηθώ, όσο μπορώ, οικονομικά τους συνανθρώπους μου. Η κατάσταση φυσικά δεν σώζεται έτσι. Δεν κάνουμε επανάσταση, γιατί είμαστε «ωχαδερφιστές». Λες «να κατεβούμε στο Σύνταγμα» και οι περισσότεροι απαντούν «να κα¬τεβείτε». Βέβαια, υπάρχει η δικαιολογία ότι η προβοκάτσια ανθεί. Κυκλοφορούν διά¬φοροι περίεργοι ντυμένοι με πολιτικά -από τα κόμματα ή την αστυνομία— και με ρόπαλα στο χέρι σπάνε τζάμια και σκοτώνουν. Ο κόσμος φοβάται να βγει στο δρόμο. Έχουμε μια πολύ όμορφη χώρα. Οι Έλληνες είναι ξύπνιοι, αλλά αγαπούν το σπαραγμό. Εύχονται να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα», εξήγησε στο Εγώ και συνέχισε: «Τη ζήλια και τον ανταγωνισμό δεν τα λάμβανα υπόψη μου. Έλεγα «θα προχωρήσω». Δεν στεκόμουν ποτέ στο τι έλεγε ο οποιοσδήποτε. Στη ζωή μου είχα ερωμένες τις καλομοίρες, όχι τις κακομοίρες. Οι κακομοίρες, όταν δουν έναν άνθρωπο δυστυχισμένο, κλαίνε από πάνω του, επιθυμώντας να πέσει ακόμα περισσότερο. Οι καλομοίρες του δίνουν χαρά»