Μαρία Ηλιάκη: «Δεν είμαι δημοσιοσχετίστρια!»
Γνωρίζοντας την Μαρία Ηλιάκη κάποιοι σίγουρα δεν θα την χαρακτήριζαν «εξωστρεφή», «γατούλα» ή «γλυκούλα». Αυτό πιστεύει ότι είναι μειονέκτημα σε ό,τι αφορά τη δημόσια εικόνα της;
«Είναι λανθασμένη η εικόνα που έχουν κάποιοι για μένα. Ιδιαίτερα στις προσωπικές μου σχέσεις είμαι και γατούλα και γλυκούλα και εξωστρεφής. Απλώς δεν μπορώ να είμαι έτσι με όλο τον κόσμο και όλη τη μέρα. Εχω τις στιγμές μου...» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
- Τι θα ήθελες να αλλάξεις στην προσωπικότητά σου;
«Θα ήθελα να μάθω κάποια στιγμή στη ζωή μου να βλέπω τα πράγματα πιο αισιόδοξα. Υπάρχουν μέρες που ξυπνάω με πολύ κακή διάθεση, που όλα μου φαίνονται μαύρα και ζόρικα. Τα βάζω όμως με τον εαυτό μου όποτε μου συμβαίνει αυτό, γιατί αμέσως σκέφτομαι ότι είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που έχει γύρω του κάποιους που τον αγαπούν, αλλά και μια δουλειά που του αρέσει να κάνει. Παλιά αυτό ήταν πιο έντονο, τώρα κάπως έχει μετριαστεί.»
- Τι σε έκανε να είσαι τόσο απαισιόδοξη;
«Έτσι γεννήθηκα μάλλον. Ακόμη και στο σχολείο πάντα ήμουν ένα παιδί που στην αρχή θεωρούσες ότι είναι μελαγχολικό, κλειστό και μοναχικό, αλλά κατέληγε να είναι η ψυχή της παρέας και εκείνο που θα ξεσήκωνε τους υπόλοιπους. Θέλω τον χρόνο μου. Για όλα τα θέματα. Επίσης, είμαι πολύ κυκλοθυμική. Αλλά και αυτό είναι κομμάτι του χαρακτήρα μου.»
- Είσαι και μοναχική;
«Πολύ. Ακόμη κι αν βρεθώ με πολύ κόσμο, κάποια στιγμή θα αναζητήσω την ησυχία μου. Είναι πολύ σημαντικό να καταφέρνεις να κάνεις παρέα με τον εαυτό σου, να τον αγαπάς, να τον φροντίζεις, ακόμη κι όταν δεν έχεις γύρω σου κάποια από τα αγαπημένα σου πρόσωπα...(συγκινείται) Μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν το ήξερα αυτό, το έμαθα όμως πια.»
- Πιστεύεις ότι είσαι παρεξηγημένη κατά βάθος;
«(γελάει) Θα σου έλεγα πως δεν είμαι δημοσιοσχετίστρια!»
- Υπάρχει κάποιος ειδικός με τον οποίο τα συζητάς όλα αυτά;
«Ναι, υπάρχει. Μετά τον θάνατο της μαμάς μου πέρασα δύο χρόνια βαριάς μελαγχολίας. Αυτό δεν το είχα καταλάβει όταν συνέβαινε. Μετά από παρότρυνση του αγαπημένου μου Νίκου Μουτσινά, αποφάσισα πως έπρεπε να βοηθήσω τον εαυτό μου. Νομίζω ότι ήταν ένα από τα ωραιότερα δώρα που έχω κάνει στον εαυτό μου! Είμαι σε καλό δρόμο.»