Θάλεια Ματίκα: «Οι αποφάσεις για τη θεατρική μας πορεία παίρνονται ερήμην μου»

«Το θέατρο είναι μια τρομερή έκθεση. Καθημερινά, όχι μόνο στις πρεμιέρες. ∆εν είμαι και φύσει αισιόδοξος άνθρωπος, θα έλεγα ότι μου αρέσει να καταστροφολογώ συνεχώς, οπότε συνεχώς νιώθω άγχος, ντροπή, αγωνία. Και όσο μεγαλώνουμε και συνειδητοποιούμε πλήρως τι κάνουμε επί σκηνής, τόσο δυσκολεύομαι παραπάνω. Ακόμη και κρίσεις πανικού παθαίνω».
Τα τελευταία 15 χρόνια δουλεύει ασταμάτητα χωρίς να προκαλεί εκκωφαντικό θόρυβο. Υπήρξε ποτέ στιγμή που σκέφτηκε να τα παρατήσει; Να καθίσει σπίτι να μεγαλώσει τον γιο της; «∆εν τολμώ να πω "τα παρατάω" στον Τάσο σ.σ.: Ιορδανίδη). Έχει πλάνα για εμάς. Οι αποφάσεις για τη θεατρική μας πορεία παίρνονται ερήμην μου. Τα διαχειρίζεται όλα εκείνος. Το σπίτι το τρέχω εγώ. Ο μπέμπης είναι 19,5 μηνών και είναι ζωηρός. Πηδάει από την κούνια του και κάνει βόλτες τα βράδια, ανεβαίνει στο ποδήλατο και τρέχει. ∆εύτερο παιδί; Κοιτάξτε, είμαι ο πιο αναβλητικός άνθρωπος που γνωρίζω. Αν περίμενε η μοίρα από εμένα να πάρω την απόφαση, δεν ξέρω πώς θα ήταν η ζωή μου σήμερα. Σκέφτομαι διεξοδικά τα πάντα. ∆εύτερο παιδί θα κάνω μόνο για το παιδί μου, να έχει παρέα. Βλέπετε, όπως έχουν γίνει τα πράγματα σήμερα με τους τρελούς ρυθμούς, οι γονείς δεν τα πολύβλέπουν τα παιδιά τους. Εγώ έχω φίλους σε πολυεθνικές που φεύγουν το πρωί και επιστρέφουν αργά το βράδυ. Οπότε νιώθω προνομιούχα που τα πρωινά απολαμβάνω χρόνο με το παιδί μου επειδή παίζω τα απογεύματα στο θέατρο»