Χρήστος Φερεντίνος: «Έχω μάθει να μην είμαι αφοριστικός»

"Οτιδήποτε κι αν κάνεις, από τη στιγμή που απευθύνεσαι σε πολύ κόσμο είναι μαγικό. Κάθε σεζόν, κάθε δουλειά, κάθε πρόταση είναι μια πρόκληση και μια προσπάθεια να κερδίσεις τα πράγματα από την αρχή. Με αυτή τη λογική, το ενδιαφέρον και το κυνήγι για την επιτυχία δεν χάνονται ποτέ. Διεκπεραιωτικός; Με τίποτα. Ούτε καν στα δύσκολα» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
- Κάνοντας λόγο για δυσκολίες, υπήρξαν περίοδοι που βρέθηκες στα αζήτητα;
Πάντα υπάρχει το πάνω και το κάτω. Έχω περάσει δυσκολίες και χρονικά διαστήματα κατά τα οποία βρέθηκα εκτός, όπως αμέσως μετά το «Ακούνα Ματάτα», το «Μπαμ!», τον «Μονομάχο» και τον «Πρωινό καφέ» του ΑΝΤ1. Βρισκόμουν για μικρό χρονικό διάστημα εκτός χώρου και κατόπιν μια καλή πρόταση με επανέφερε. Συμβαίνουν αυτά στην τηλεόραση.»
- Έχεις μετανιώσει που έκανες το πρωινό στον ΑΝΤ1;
«Δεν μετανιώνω, απλώς εκ των υστέρων αξιολογώ ότι δεν ήταν η καλύτερη τηλεοπτική μου περίοδος. Είναι αυτό που λένε «δεν ήταν το φόρτε μου». Μετά από τόσα χρόνια δουλειάς εκτιμώ ότι μου πάνε περισσότερο εκπομπές που είναι αυθόρμητες και μου δίνουν τη δυνατότητα να έρθω σε επαφή με πολύ κόσμο, όπως οι εκπομπές δρόμου, οι συνεντεύξεις και τα τηλεπαιχνίδια.»

- Ισχύει αυτό που λέγεται στην τηλεοπτική αργκό, ότι «είναι μεγάλο πανεπιστήμιο το πεζοδρόμιο»;
«Στο «πεζοδρόμιο», όπως το λέμε, βρίσκεται η ζωή, μια και εκεί συναντάς κυριολεκτικά τους πάντες. Όταν από τα ρεπορτάζ του δρόμου βρέθηκα κλεισμένος σε ένα στούντιο, ένιωθα στην αρχή σαν ταύρος σε υαλοπωλείο. Στις πρώτες εκπομπές έβγαινα υπερκινητικός, κάτι που με τον καιρό το διόρθωσα.»
- Πρωινό θα έκανες ξανά;
« Έχω μάθει να μην είμαι αφοριστικός και να μην αποκλείω πράγματα, μια και οι συνθήκες μεταβάλλονται. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το να πεις δεν κάνω αυτό ή το άλλο είναι προκλητική πολυτέλεια στην εποχή μας. Αν κληθώ να ξανακάνω πρωινό, εάν είμαι σε αντίστοιχη φάση και βρεθεί επίσης μια ιδέα που να μου δίνει τη δυνατότητα να τη φέρω στα μέτρα μου, γιατί όχι;