Ο Γιώργος Νταλάρας, τα έκτροπα στις συναυλίες και ο ανεγκέφαλος!

«Δεν θα σας δώσω πλάγια ή συμβατική απάντηση. Και πληγώθηκα και θύμωσα και κατάλαβα για μια φορά ακόμα το πόσο δύσκολο είναι να προχωράς μόνος σου. Πόσο δύσκολο είναι να εμπιστεύεσαι μόνο τη δική σου αλήθεια και πόσο ένα χειροκρότημα, ένας ενθουσιασμός, μπορεί να γίνει ύποπτη και αρρωστημένη βιαιότητα. Όταν χαράζεις ολομόναχος σου ένα μονοπάτι και βαδίζεις σε αυτό, θα έρθει η στιγμή πού θα πέσεις βαθιά στη λάσπη και θα κολλήσεις. Λάσπη τη θεωρώ αυτή την επίθεση και φασισμό», λέει στον Ελεύθερο Τύπο και καταλήγει: «Όμως συνεχίζω. Όση θλίψη να μου προκαλεί ή απογοήτευση, δεν αγκαλιάζω το μαξιλάρι μου ούτε τη σιγουριά των δικών μου ανθρώπων. Συνεχίζω να κάνω αυτό που ξέρω. Το χρωστάω στον εαυτό μου και στον κόσμο που με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια. Όχι για τη φαντασίωση τους, αλλά για αυτό που ήμουν πραγματικά. Γιατί κανείς δεν μ' έχει πληρώσει για να μ' έχει ούτε για να «πουληθώ» όπως του αρέσει ούτε για να «πω» ό,τι του αρέσει. Έζησα έτσι τη ζωή μου ώστε σταμάτησα να φοβάμαι από μικρό παιδί. Έτσι, συνήθισα να μη φοβάμαι. Θεωρώ όμως εξευτελισμό το να υποχρεωθώ να εξηγήσω ή να συνομιλήσω με έναν ανεγκέφαλο, ένα ζώο που βρυχάται».