Βίκυ Καγιά: «Λειτουργούσα ενοχικά και αισθανόμουν τύψεις με το παραμικρό»

-Τι ήταν αυτό που την οδήγησε στο να πάρει μια τέτοια απόσταση;

«Δεν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός που με οδήγησε στον ψυχολόγο. Ήταν πολλά μαζί. Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, ύστερα από ένα μεγάλο διάστημα που έζησα στο εξωτερικό, κάνοντας ένα σκληρό επάγγελμα που περιλαμβάνει πολύ άγχος και ανασφάλεια, αποσυντονίστηκα. Είχα την ανάγκη να νιώσω ότι ανήκω κάπου, ότι εδώ είναι η βάση μου. Αντί όμως να μπορέσω να ισορροπήσω, βίωσα απογοητεύσεις και από φίλους και από σχέσεις μου, με αποτέλεσμα αυτός ο κόμπος στο στομάχι να παραμένει. Λειτουργούσα ενοχικά και αισθανόμουν τύψεις με το παραμικρό, μην μπορώντας να απολαύσω ούτε μία στιγμή ηρεμίας. Με τη βοήθεια ειδικού συνειδητοποίησα ότι δεν πρέπει να κουβαλάω του$ σάκους με τα προβλήματα όλων στην πλάτη μου και να πετάω ό,τι με κάνει δυστυχισμένη και με κρατάει πίσω» τόνισε στο ΟΚ.

-Τι ήταν αυτό που σε έκανε δυστυχισμένη;
«Άνθρωποι, καταστάσεις, φίλοι, οτιδήποτε μπορεί να μη με άφηνε να είμαι ο εαυτός μου. Τώρα πια έχω ξαναβρεί τον πραγματικό μου εαυτό και έχω αρχίσει να απολαμβάνω τη ζωή μου. Και, πίστεψε με, η ευτυχία δεν κρύβεται στις παγιέτες και στα κόκκινα χαλιά. Βρίσκεται στα μικρά, καθημερινά πράγματα, στη φροντίδα του συντρόφου σου, στην αγάπη που μοιράζεστε, θεωρώ ότι με τον Ηλία είμαστε πολύ τυχεροί γιατί συναντηθήκαμε την κατάλληλη στιγμή, όταν ήμασταν έτοιμοι να εκτιμήσει ο ένας τον άλλον. Έχουμε και οι δύο τη διάθεση να κάνουμε τον γάμο μας να «δουλέψει», γιατί θέλουμε να επενδύσουμε σε αυτόν. Πρέπει να είναι αμφίδρομες οι σχέσεις. Πάντα πίστευα ότι ο σύντροφος πρέπει να είναι ισότιμος με εσένα. Απλά είχα πείσει τον εαυτό μου ότι αυτό το πράγμα ίσως και να μην υπάρχει. Ο Ηλίας, όπως και εγώ, είναι ένας άνθρωπος που έχει δει πράγματα, έχει ταξιδέψει, έχει δουλέψει σκληρά, έχει ταλαιπωρηθεί και έχει καταφέρει πολλά και σημαντικά. Μπορεί λοιπόν να καταλάβει απόλυτα τη δυσκολία μου, ή τη χαρά μου, όπως και το αντίστροφο.»