Νάνσυ Ζαμπέτογλου: «Αγάπησα όλες τις γυναίκες που κάθισαν στον καναπέ του σπιτιού μου»

Από τις γυναίκες που έχουν περάσει από τον περίφημο καναπέ σου ποιες σε έχουν εντυπωσιάσει;
«Όλες. Ξέρεις, μεγαλώνοντας, δεν κρίνω τους ανθρώπους, τις επιλογές τους, αν δεν ξέρω τις ιστορίες τους. Μπορεί ένας αναγνωρίσιμος άνθρωπος να έχει κάνει λάθη, που τα κρίνουμε στα περιοδικά ή τις τηλεοράσεις και λέμε «ντροπή, γιατί το έκανε αυτό;», αλλά ο καθένας έχει λόγο που κάνει καθετί κι αυτό, όταν το μαθαίνεις, τον κάνει πολύ συμπαθητικό και ανθρώπινο. Αγάπησα, λοιπόν, όλες τις γυναίκες που κάθισαν σε αυτό τον καναπέ, το δικό μου καναπέ, αφού οι πιο πολλές συνεντεύξεις για το Joy γίνονταν σπίτι μου. Οι περισσότεροι παρουσιαστές λένε πως το πλατό είναι σαν το σπίτι τους, αλλά σε εμάς αυτό ήταν κυριολεκτικό. Έτσι, και οι καλεσμένες έρχονταν με άλλη διάθεση κι εγώ με άλλη τις υποδεχόμουν. Και νομίζω ότι περνούσαν κι εκείνες πολύ ωραία. Μετά από μια συνέντευξη, μια πολύ γνωστή ηθοποιός, μεγάλη σε ηλικία, μου είπε «σ' ευχαριστώ, πέρασα πάρα πολύ ωραία, σαν να πήγα για καφέ με μια φίλη μου και της είπα αυτά που με απασχολούν. Δεν έχω πολλές φίλες τώρα πια...». Ήταν ό,τι πιο ωραίο μου έχουν πει»

Κοιτάζοντας πίσω, στην εποχή του Down Town, έχεις μετανιώσει για κάποια πράγματα που είχατε γράψει;
«Όχι. Ποτέ δεν γράφτηκε ένα ψέμα στο εξώφυλλο για να πουλήσουμε περισσότερο στο περίπτερο. Ακόμα και στη στήλη «Λουέλα και Κρουέλα», όπου «κοροϊδεύαμε» κάποιους ανθρώπους, αυτό δεν γινόταν με κακία. Ήταν και η εποχή εκείνη ιδιαίτερη, αγαπούσε την αποδόμηση. Έτσι, δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που να μας το έχει κρατήσει», λέει η δημοσιογράφος στο περιοδικό People.