Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: «Έχουμε μάθει να προβάλλουμε τον εγωισμό της μονάδας»
Στο φετινό θεατρικό του, «Ντόλλυ η προξενήτρα» τον σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.
Κάνει εντύπωση για τη νοοτροπία του χώρου το γεγονός ότι, παρότι σκηνοθετεί ο ίδιος, επέτρεψε να τον σκηνοθετήσει κάποιος άλλος. «Ο Κωνσταντίνος μου αρέσει γιατί είναι ένας άνθρωπος με άποψη, καλλιέργεια και χιούμορ. Η χαρά της δουλειάς μας δεν είναι τίποτε άλλο από συνευρέσεις με ανθρώπους προικισμένου με τους οποίους μοιράζεσαι πράγματα. Εγώ αυτό δεν θα το στερήσω ποτέ στον εαυτό μου για χάρη κάποιων φτηνών εγωισμών» τόνισε ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης στο Πρώτο Θέμα.
-Οι Έλληνες, όμως, δεν βουλιάζουμε μέσα στη μικρότητα μας;
« Ισχύει αυτό που λες. Έχουμε μάθει να προβάλλουμε τον εγωισμό της μονάδας και όχι το καλό του συνόλου, άσχετα αν όλοι μας μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα. Υπάρχουν όμως και κάποιοι Έλληνες που έχουν μάθει να χειρίζονται τα πράγματα διαφορετικά.»
-Δύσκολα, πάντως, έρχεσαι σε επαγγελματική ρήξη.
«Κάνεις λάθος. Και σε κόντρες και σε επαγγελματικές ρήξεις έχω έρθει και συνεργασίες έχω σπάσει, απλά δεν βγήκα να το κάνω βούκινο, γιατί είμαι της άποψης τα ενοίκω μη εν δήμω. Δεν μου αρέσουν οι προστριβές, κάποιες φορές όμως είναι αναπόφευκτες. Οταν, για παράδειγμα, μετά από τρία χρόνια επιτυχίας τα έσπασε η ομάδα του θεάτρου «Αποθήκη» τραβώντας ο καθένας τον δρόμο του, ήταν κάπως οδυνηρό και άσχημο για όλους μας. Δεν μας άξιζε μια τέτοια συνέχεια, αν και νομοτελειακά η συγκεκριμένη ομάδα μπορεί να είχε κάνει τον κύκλο της»