Άννα Ανδριανού: «Μου είναι δύσκολο να πάψω να αισθάνομαι»

«Ατόφιες όχι, δεν έχω χρησιμοποιήσει. Ο συγγραφέα; παρατηρεί τα γεγονότα στη δική του ζωή ή τη ζωή των άλλων. Έχω ερεθίσματα από πράγματα που έχω ζήσει, από καταστασείς που με έχουν πονέσει ή προβληματίσει. Αυτά έπειτα από καιρό τα φιλτράρω και θέλω να τα βγάλω προς τα έξω, όμως όχι αυτούσια. Όταν κάτι με συγκλονίζει, δεν μπορώ να γράψω αμέσως γι αυτό .Έπειτα από καιρό, ναι.» τόνισε στο ΟΚ

-Τι σε έχει συγκλονίσει;
«Τα πάντα. Απώλειες, χαρές απογοητεύσει. Το θέμα δεν είναι να γράψω για την απώλεια του αγαπημένου μου ή του πατέρα μου. Η απώλεια ή ο πόνος μας κάνει είτε πολύ χειρότερους είτε πολύ καλύτερους. Δηλαδή, ή θα ξεφύγουμε από τον εγωισμό μας ή θα γίνουμε σκληροί. Εγώ έχω διαλέξει να βρίσκομαι στην πρώτη κατηγορία, γιατί πιστεύω πως όσο καλύτερος είναι ένας άνθρωπος, τόσο πιο ευτυχισμένος γίνεται. Το μεγαλύτερο δηλητήριο είναι ο θυμός. Είναι εύκολο από τον θυμό του να γίνει κανείς αρνητικός. Το έχω περάσει κι εγώ, αλλά ήμουν δυστυχισμένη κι έψαξα να βρω τρόπο να βγω από εκεί. Μου είναι δύσκολο να πάψω να αισθάνομαι.»