Άννα Χατζηνάσιου: Η τέχνη είναι στο DNA της

Σήμερα η Άννα, σύζυγος, μητέρα και πετυχημένη στον χώρο των εικαστικών, έχει βάλει σκοπό να προβάλλει τη δουλειά Ελλήνων καλλιτεχνών στο εξωτερικό - και, όπως φαίνεται, τα καταφέρνει περίφημα. Το εγχείρημα της Άννας Χατζηνάσιου να προβάλλει το έργο Ελλήνων στέφθηκε πρόσφατα με μεγάλη επιτυχία, με την πολυσυζητημένη εικαστική έκθεση που επιμελήθηκε η ίδια στο «Τhe Ηospital Club», σε συνεργασία με την ιδιωτική λέσχη των Αθηνών «Salon de Bricolage» των Χρύσανθου και Σπύρου Πανά. Το «Τhe Ηospital Club» είναι η πιο επιτυχημένη αλλά και κλειστή ιδιωτική λέσχη του Λονδίνου, με μέλη σημαντικές προσωπικότητες απ' όλο τον κόσμο και ιδιοκτήτες τον συνιδρυτή της Microsoft Πολ Αλεν και τον Ντέιβιντ Στιούρτ των Eurythmics. Η Αννα Χατζηνάσιου δεν σταματά όμως μόνο στο Λονδίνο. Σκοπεύει να συνεχίσει και σε άλλες πόλεις του κόσμου, όπου η τέχνη έχει κυρίαρχο ρόλο και αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς. Για εκείνη η εξωστρέφεια είναι ένα πολύ σημαντικό μέσο για να προωθήσει την ελληνική τέχνη και φυσικά μέσα από αυτή να διαφημίσει και τη χώρα μας στο εξωτερικό. Η ίδια μιλάει στο «thema people» με αγάπη και θαυμασμό για την οικογένειά της και τις καλλιτεχνικές καταβολές της. «Μεγάλωσα σε ένα σπίτι μέσα στη μουσική, με έναν πατέρα καλλιτέχνη, γεγονός που προφανώς με επηρέασε αργότερα στη ζωή μου, μια και δουλεύω στον χώρο των εικαστικών. Μεγάλωσα μαζί με καλλιτέχνες και νιώθω πολύ κοντά τους. Ο πατέρας μου είναι ένας πολύ ευχάριστος άνθρωπος, δεν θυμώνει ποτέ, έχει κατανόηση σχεδόν για τα πάντα, είχε ανέκαθεν αυτό που λέμε "συναισθηματική νοημοσύνη". Με τη μητέρα μου είναι ακόμα μαζί και ευτυχισμένοι. Φαντάσου ότι όταν γνωρίστηκαν εκείνη ήταν 15 και εκείνος 21 χρόνων! Παρατηρώντας τους τόσα χρόνια μαζί, κατάλαβα ότι τελικά το μυστικό ενός επιτυχημένου γάμου είναι να υπάρχουν αγάπη και ειλικρίνεια. Πολύ σημαντικό, όμως, θεωρώ ένα ζευγάρι να έχει κοινά ενδιαφέροντα, κοινή πορεία, να μπορεί να εξελίσσεται μαζί, να μη μένει κάποιος πίσω. Θυμάμαι πάντα τη μητέρα μου να είναι ο άνθρωπος που βρισκόταν πίσω απ' οτιδήποτε έκανε ο πατέρας μου. Τον βοηθούσε και τον καθοδηγούσε πάντα σε όλες του τις κινήσεις»