Σταμάτης Γονίδης: «Υπήρξαν στιγμές που ήμουν μεταξύ ζωής και θανάτου»

Φοβάσαι τον θάνατο; «Όχι. Τη βία του θανάτου φοβάμαι, τον τρόπο που πεθαίνει ένας άνθρωπος. Πώς να φοβάμαι κάτι που είναι επόμενο; που θα γίνει;»

Τον αγγίξατε ποτέ; «Ναι. Υπήρξαν στιγμές που ήμουν μεταξύ ζωής και θανάτου. Όταν ήμουν στο καράβι, πέσαμε σε κυκλώνα. Είχαν βουλιάξει δύο καράβια στα 150 μέτρα από εμάς. Ήμασταν στο κέντρο με ένα σαπιοκάραβο, εγγλέζικο σκαρί με πετσίνια. Μας έσωσε ότι ήταν στη μέση το κομποδέσιο. Όσα το είχαν στην άκρη κόπηκαν»

Φοβήθηκες τότε; «Δεν φοβήθηκα γιατί ήμουν σε νεαρή ηλικία. Φοβάσαι όταν μεγαλώνεις. Οφείλεις να το πολεμήσεις. Φοβάσαι επίσης όταν γίνεσαι επώνυμος. Θυμάμαι πως, όταν ξεκίνησα να τραγουδώ, στο καμαρίνι μου είχα ένα εικόνισμα. Όταν άρχισα να γίνομαι γνωστός, το καμαρίνι μου ήταν σαν εκκλησία, λες και έκανα λειτουργία. Ήταν θρησκοληψία. Ο θεός είναι αγάπη. Όταν εντοπίσεις ότι είσαι κομμάτι του, δεν φοβάσαι», λέει στο Πρώτο Θέμα.