Τζένη Θεωνά: «Ήμουν πολύ ανασφαλής. Την ίδια στιγμή όμως είχα και έναν εγωκεντρισμό»

«Πάρα πολύ. Γυμναστική δεν κάνω ιδιαίτερα, αλλά, ως γυναίκα, έχω φιλαρέσκεια. Μέχρι κάποια στιγμή προσπαθούσα να το πολεμήσω. Έλεγα στον εαυτό μου «Είσαι ηθοποιός, πρέπει να είσαι ένα χαρτί άγραφο». Μετά παραιτήθηκα από τέτοιες σκέψεις. Καταστάλαξα ότι ο καθένας μπορεί να έχει την αισθητική του» τόνισε στο Εγώ.
-Είσαι έτσι λόγω αναγνωσιμότητας;
«Είμαι έτσι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Πάντα μου άρεσε να με προσέχω.»
- Πώς θυμάσαι τον εαυτό σου;
«Πολύ ανασφαλή. Την ίδια στιγμή όμως είχα και έναν εγωκεντρισμό. Νομίζω ότι αυτές είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Επίσης ήμουν προσκολλημένη στη μητέρα μου. Επιζητούσα συνεχώς την προσοχή της. Συνήθως τα κορίτσια δένονται περισσότερο με τον πατέρα. Εγώ ήμουν «μαμάκιας». Άσε που είχα από μικρή το χρέος της καλής μαθήτριας, αν και νομίζω ότι αυτό δεν ήταν πολύ ειλικρινές.»