Μαρία Ιωαννίδου: «Οδηγήθηκα σε σταδιακή παραλυσία του σώματός μου με κίνδυνο να πεθάνω»

«Η νοσηρή αγάπη που είχα στη μαμά μου με οδήγησε σε σταδιακή παραλυσία του σώματός μου, με κίνδυνο να πεθάνω. Ο Φρέντυ με πήγε σε ένα σπουδαίο Αυστριακό γιατρό στη Βιέννη, που ασχολείτο με τις ασθένειες του νευρικού συστήματος. Μόλις με εξέτασε είπε ότι ήταν σαν να είχε πέσει μια βόμβα στον οργανισμό μου» θυμάται η Μαρία Ιωαννίδου και περιγράφει εκείνη την εποχή μιλώντας σε καθημερινή εφημερίδα.

«Αρχικά ήμουν τέζα στο κρεβάτι και μου έβαζαν μια ειδική σανίδα στα πόδια, για να μπορέσουν να ανοίξουν τα δάχτυλα. Για τρεις μήνες κυκλοφορούσα μόνο σε αναπηρικό καρότσι και έλεγα πως δεν θα γίνω καλά. Όταν καλυτέρεψα λίγο ο Φρέντυ μού ζήτησε να παντρευτούμε και στην εκκλησία πήγα νύφη φορώντας παπουτσάκια μπαρέτα και όχι τακούνια, γιατί εξακολουθούσα να έχω κινητικά προβλήματα. Μάλιστα όταν έπειτα από καιρό ξαναβγήκα στο θέατρο να χορέψω, ο Σειληνός είχε κάνει μια χορογραφία στην οποία στηριζόμουν πάνω του, δηλαδή ήταν μια χορογραφία για... παράλυτους», καταλήγει.