Γιάννης Βαρδής: «Υπήρχε και σύντροφος του πατέρα μου που δεν μου έδειχνε και ιδιαίτερη συμπάθεια»

Είσαι δεμένος με τη Φιλοθέη; «Έζησε δώδεκα χρόνια με τον πατέρα μου. Έχω δεθεί μαζί της γιατί ξέρω πόσο πολύ του στάθηκε. Το ότι αγαπούσε τόσο πολύ τον πα¬τέρα μου, όπως την αγαπούσε και εκείνος, μου είναι αρκετό»

Ήσουν το ίδιο δεμένος και με άλλες συντρόφους του πατέρα σου; «Όχι. Κάθε άλλο. Ας μην το κρύβουμε. Υπήρχε και σύντροφος του πατέρα μου που δεν μου έδειχνε και ιδιαίτερη συμπάθεια. Αποδεδειγμένα»

Αυτό το διάστημα σου ζητούν όλοι συνέντευξη. Γιατί δεν βγήκες να μιλήσεις; «Μετά το θάνατο του πατέρα μου με έχουν πάρει άπειρα τηλέφωνα. Δεν ήθελα να μιλήσω. Δεν το θεωρούσα απαραίτητο. Τους είπα ότι ήταν πολύ νωπή ακόμη η απώλεια. Ειδικά στην τηλεόραση δυσκολεύομαι περισσότερο»

Ένα status σου στο facebook γράφει «μήνες μετά και είσαι ακόμα εδώ»...
«Νιώθω ότι δεν θα φύγει ποτέ. Τον σκέφτομαι όλη μέρα. Είναι παντού. Τώρα που ερχόμουν, στο αυτοκίνητο του τραγουδούσα. Θέλω να πιστεύω ότι με ακούει. Αν αισθανθώ κάτι, θα το πω. Του μιλάω. Όχι τόσο στο κοιμητήριο, όσο στην καθημερινότητα μου. Δεν θεωρώ ότι είναι στο κοιμητήριο»

Πέρσι τέτοια εποχή είχες πει «ταλαιπωρείται πολύ ο πατέρας μου. Δεν ξέρω τι πρέπει να σκεφτώ».
«Δεν έχω ακόμη καθαρό μυαλό. Θα σου πω όμως τη συνέχεια, γιατί ζω το επόμενο επεισόδιο. Σίγουρα είδα έναν άνθρωπο που ταλαιπωρήθηκε. Ταυτόχρονα είδα και έναν πολύ δυνατό άνθρωπο. Δεν τον είχα δει ποτέ να λυγίζει. Μέσα μου πίστευα ότι θα το ξεπεράσει. Οτι θα το νικήσει. Μέχρι και λίγο πριν φύγει, έκανε μια θεραπεία από το Ισραήλ και οι γιατροί είχαν εντυπωσιαστεί με τα αποτελέσματα της. Τα πήγαινε περίφημα. Ήμασταν όλοι ενθουσιασμένοι και αισιόδοξοι. Και όμως, έφυγε...»

Αισθάνθηκες προδομένος που σε άφησε; «Τα είχαμε λύσει όλα. Σε αυτό το κομμάτι δεν έχω καμία τύψη. Ό,τι ήθελα να του πω του το έχω πει. Θεωρώ όμως άδικο που έφυγε».
Πηγή: Eγώ