Τόνια Σωτηροπούλου: «Ο γάμος με αγχώνει αφόρητα»

«Ο γάμος με αγχώνει αφόρητα, θυμάμαι, και μικρή όταν ήμουν και πήγαινα με τους γονείς μου σε γάμους φίλων και συγγενών, όταν έβλεπα τη νύφη σκεφτόμουν ότι ήταν ντυμένη σαν πολυέλαιος. Και επειδή είχα και πολλές ξαδέλφες, κάθε φορά που κάπρια παντρευόταν, αισθανόμουν ότι κάπου χανόταν η έννοια του Μυστηρίου, ο σκοπός που γινόταν η τελετή, , γιατί αυτό που πρωτίστως με ενδιέφερε ήταν να είναι όλα τέλεια, ώστε να βιώσουν την πιο ωραία νύχτα της ζωής τους. Αυτό βεβαίως συνέβαινε γιατί στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε αυτονόητο ότι πρέπει να καλέσουμε 450 άτομα, γιατί είναι όλα «σόι μας», άσχετα αν δεν τα έχουμε δει ποτέ. Στο εξωτερικό οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τον γάμο σαν ένα πάρτι για να γιορτάσουν την αγάπη τους», εξήγησε στο Ok και συνέχισε για το πώς ένιωσε ότι βρέθηκε πρώτη φορά σε γάμο. «Ήταν στον γάμο του μεγαλύτερου αδελφού μου, Γιάννη, και μου άρεσε πάρα πολύ. Είχε γίνει σε ένα ξωκλήσι στη Ραφήνα και από κάτω ήταν η θάλασσα. Ήμουν 6 χρόνων. Μάλιστα, ήμουν ένα από τα παρανυφάκια και μου είχαν φορέσει ένα λευκό φορεματάκι που μου έφτανε μέχρι το γόνατο. Δεν πολυκαταλάβαινα τότε τι είναι ο γάμος. Επειδή τη νύφη μου, Κατερίνα, τη γνωρίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, το αντιμετώπισα σαν φυσικό επακόλουθο. Δεν ήμουν από τα κορίτσια που εντυπωσιάζονταν με τα τούλια και τα μακριά φορέματα και ίσως αυτό να οφείλεται και σε ένα παιδικό τραύμα που είχα από τότε που ήμουν 5 χρόνων. Βλέποντας τις φίλες μου να παντρεύουν την ΜπιΜπι -Μπο με τον Τζον Τζον, αποφάσισα να κάνω κι εγώ το ίδιο. Έχοντας την εικόνα του πατέρα μου που όταν ετοιμαζόταν να βγει έξω ξυριζόταν, αποφάσισα να ξυρίσω τον Τζον Τζον. Μόνο που αντί για after save του έβαλα ασετόν, με αποτέλεσμα να ξεβάψει όλο του το πρόσωπο. Έπαθα τέτοιο σοκ που μου έπεσαν οι κούκλες από τα χέρια και δεν τις άγγιξα ποτέ ξανά»