Μιχάλης Μητρούσης: «Η ιστορία του πατέρα μου είναι περίεργη…»

. Ο κόσμος είναι αυτός που σε τοποθετεί σε βάθρο ή σε ρίχνει απ' αυτό και εντέλει είναι ο τελικοί κριτής. Δεν πά' να γράφουν οι κριτικοί ό,τι θέλουν. Αν το έργο αρέσει στο κοινό, τελείωσε. Εχω ζήσει και άλλες επιτυχημένες παραστάσεις αλλά τέτοιο πράγμα με τόσα άτομα κοινό, λαϊκό προσκύνημα και μάλιστα κάθε βράδυ δεν μου έχει ξανασυμβεί. Ο κόσμος συγκινείται και κλαίει, καθώς υπενθυμίζουμε με πολύ ωραίο τρόπο ένα ιδιαίτερα φορτισμένο κομμάτι της ιστορίας μας. Προχθές πήγαινα στο παρκινγκ να πάρω τη μηχανή μου όταν έτρεξε κοντά μου μια κυρία λέγοντάς μου; « Κύριε Μητρούση, σας ευχαριστούμε που συμμετέχετε σε μια τέτοια παράσταση» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
-Είπατε εύκολα το «ναι» στην πρόταση της Μιμής Μτενίση;
«Είμαι από τους παλιότερους συνεργάτες της Μιμής και επομένως γνωρίζω τις δουλειές που κάνει, πολλές από τις οποίες είναι πρωτοποριακές για την εποχή τους. Μου διάβασε τη διασκευή και καταλήγαμε αμέσων ότι εγώ θα υποδυθώ τον Τούρκο οικονόμο της ελληνικής οικογένειας ,αφού ο πατέρας μου ήταν Μικρασιάτης και γνωρίζω τούρκικα. Ο μικρασιατικός τρόπος ζωής υπήρχε έντονα στο σπίτι μας. Το σπιτικό μας μοσχοβολούσε τζιέρια και παστουρμά και συνεχώς τραγουδούσαμε τούρκικα τραγούδια. Το πρώτο τραγούδι της παράστασης που λέω το έχω μάθει από τον πατέρα μου που το τραγουδούσε τις Κυριακές. Η ιστορία του πατέρα μου είναι περίεργη, καθώς ήρθε από τη Μικρά Ασία στην Ελλάδα το 1915, με τους πρώτους διωγμούς και επέστρεψε το '22, για να πολεμήσει στα ίδια τα μέρη όπου μεγάλωσε.»