Γεωργαντάς: «Δεν μπορεί να θες να λέγεσαι καλλιτέχνης και να μην μπορείς να αφουγκραστείς τον κόσμο»

Το «Voice 1» ήταν καλύτερο από το 2; «Με το χέρι στην καρδιά, σου λέω πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Αλήθεια, αλλά κι εμείς οι ίδιοι εκπλαγήκαμε με τις φωνές που ήρθαν και φέτος στο παιχνίδι. Προσωπικά έφτασα στο σημείο να αναρωτηθώ «μα πόσα μουσικά ταλέντα μπορεί να κρύβει πια αυτή η χώρα;» Και πέρσι ο πήχης ήταν πολύ ψηλά, αλλά και φέτος έχει ανέβει ακόμα ψηλότερα και όλοι μας είμαστε απίστευτα χαρούμενοι γι' αυτό» τόνισε ο Θέμης Γεωργαντάς στο TV Έθνος.
-Ποια θεωρείς πως είναι η μεγάλη διαφορά του φετινού «Voice» από το περσινό σε ό,τι έχει να κάνει και με τους coaches;
«Φέτος υπάρχει μία στρατηγική στις κινήσεις τους και ένα σχεδιάγραμμα, και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό, γιατί έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι, και στα παιχνίδια η στρατηγική μετράει. Πέρσι πήγαιναν περισσότερο στα... τυφλά, γιατί δεν γνώριζαν τη διαδικασία. Και εννοείται, βέβαια, πως φέτος και οι τέσσερις θέλουν μανιασμένα να κερδίσουν (γέλια).»
-Στο «Voice 2» δεν είχαμε καμία αποχώρηση σε ό,τι έχει να κάνει με τους coaches. Γιατί θέλησαν όλοι να συνεχίσουν;
«Γιατί το δέλεαρ ήταν μεγάλο, και φυσικά δεν εννοώ το οικονομικό...»
-Θες να μου πεις δηλαδή ότι όλοι τους είχαν κάτι να κερδίσουν από το «Voice»;
«Εννοείται... Το «Voice» είναι ένα τεράστιο πρότζεκτ που μόνο κερδισμένοι μπορούν να βγουν από τη συμμετοχή τους σε αυτό. Βγαίνουν κερδισμένοι και από επικοινωνιακής πλευράς και από άποψη δημοφιλίας, τσαλακώνονται, δείχνουν μία πιο οικεία και ζεστή εικόνα στον κόσμο, χώρια του ότι σε αυτές τις δύσκολες εποχές που δύσκολα ο άλλος θα βγει έξω, δεν χάνουν την επαφή τους με τους φαν τους. Η Δέσποινα, για παράδειγμα, μετά τη συμμετοχή της στο σόου έχει έρθει πολύ πιο κοντά με τον κόσμο και έχει αναπτύξει μία αγαπησιάρικη σχέση. Το βλέπει από το πώς της μιλούν στον δρόμο, πώς την αντιμετωπίζουν. Δεν έχει πλέον ο κόσμος την εικόνα της... ντίβας ή της σούπερ ντούπερ σταρ για τη Δέσποινα, και αυτή η αγάπη μόνο καλό μπορεί να της κάνει.»
-Δεν έχεις κι άδικο, αλλά πρέπει και ο άλλος να είναι έτοιμος να κατέβει από το... βάθρο του σούπερ σταρ
«Νομίζω ότι στις μέρες που ζούμε, αν υπάρχουν καλλιτέχνες που ζουν με αυτήν τη φιλοσοφία και σε αυτήν τη... φούσκα, είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα οδηγηθούν στην απομόνωση. Δεν μπορεί να θες να λέγεσαι καλλιτέχνης και να μην μπορείς να αφουγκραστείς γύρω σου τον κόσμο.»