Τζένη Μπαλατσινού: «Νιώθω περήφανη για τα παιδιά μου»
Η Τζένη Μπαλατσινού μιλά για τα παιδικά της χρόνια και μάλιστα τα αναπολεί. Όπως είπε, ήθελε να κάνει και την δική της επανάσταση.
«Δεν μου έχει λείψει κάτι από την εφηβεία μου. Ούτε με έπιασε ποτέ κάποια τρέλα ότι "τώρα θα ζήσω τη ζωή μου" τελειώνοντας τον αθλητισμό. Ο,τι βιώνω το ζω στο 100%. Και θα βγω έξω, και θα χορέψω, και θα γελάσω, και θα πω αστεία. Δεν μου έλειψε κάτι. Όλα τα 'χω κάνει στο μέτρο που μου αρέσει και στο μέτρο που περνάω καλά. Και να ξαναγυρνούσα πίσω, δεν θα ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό. Η επανάσταση, όπως θεωρούμε πως τη βιώνουμε στην εφηβεία, είναι και λίγο κλισέ. Εγώ με τις δύο κόρες μου δεν ένιωσα εφηβεία. Δεν κοντραρίστηκα ποτέ μαζί τους. Ούτε ανταγωνιστικό θέμα υπήρξε μεταξύ μας. Μπορεί να είμαι τυχερή, μπορεί απλώς επειδή εγώ δεν το έκανα πολύ μεγάλο θέμα στον εαυτό μου να το πέρασα χαλαρά» τόνισε στο Πρώτο θέμα.
Για τον ρόλο της ως μητέρα, είπε: «Νιώθω περήφανη για τα παιδιά μου. Κάθε στιγμή, για κάθε ανακάλυψη, για κάθε επιτυχία ή αποτυχία τους. Δεν το λέω σαν χαζομαμά. Είναι υπέροχο να βλέπεις τα παιδιά να μεγαλώνουν, να βλέπεις από το μηδέν πώς ένας άνθρωπος μπορεί να δημιουργηθεί, να αναπτυχθεί, να καλλιεργηθεί. Το πώς κοιτάζει τον κόσμο. Έχω τρία παιδιά και το κάθε παιδί κοιτάζει διαφορετικά τον κόσμο. Δεν έχω αισθανθεί ποτέ κτητικά μαζί τους. Θεωρώ ότι ανήκουν στο σύμπαν. Απλά είχα την τύχη να τα κυοφορήσω και να τα μεγαλώσω. Έχω μάθει τόσα πολλά από τα παιδιά μου. Δεν υπάρχει περίπτωση μέσα στη μέρα να μην τα αγκαλιάσω, να μην τα φιλήσω. Δεν έχει υπάρξει ένα βράδυ που πριν πέσω για ύπνο να μην πάω να τα σκεπάσω, να τα φιλήσω και να τα σταυρώσω. Κανένα βράδυ. Ακόμη και τώρα που η μεγάλη μου κόρη γίνεται 18 σε έναν μήνα. Δεν είμαι όμως καταπιεστική. Δεν έχω αυτό το "πού είσαι, τι κάνεις, πάρε με τηλέφωνο". Δεν θέλω να έχουν κανένα βάρος».