Μανώλης Φάμελλος: «Σε όλα θέλουμε να βάλουμε ένα μηδέν ώσπου κάποια στιγμή μας εκδικείται»
Στην εποχή που ζούμε σήμερα, στην εποχή της κρίσης, η τέχνη και δη το τραγούδι πρέπει να κατέχει κάποια θέση ή όλα είναι μόνο ευρώ; Τι απαντά ο Μανώλης Φάμελλος;
«Χα χα, ναι, πρέπει να κατέχει μια θέση, μια θέση μέσα στο ευρώ! Το τραγούδι μπορεί να μιλάει για την κρίση και να είναι το ίδιο η κρίση. Νομίζω πως το ίδιο ως μαζική νεύρωση περιέγραψε το αδιέξοδο πολύ προτού ξεσπάσει η κρίση στο οικονομικό πεδίο. Έτσι δεν χτίσαμε την παντοκρατορία της καψούρας αποθεώνοντας τον πιο ρηχό αυτισμό μας;».
Μήπως ενίοτε η κρίση αποτελεί και μια καλή δικαιολογία για ό,τι κακό μας συμβαίνει; «Εδώ νιώθω να μου υποβάλλεται η απάντηση και δεν θα αντέξω στον πειρασμό. Εμείς δεν είμεθα Δυτικοί, δεν ενεργούμε ενοχικά. Μπορούμε πολύ εύκολα να μας συγχωρήσουμε για όλα και ούτε γάτα ούτε κρίση ούτε ζημιά. Σοβαρότερα τώρα, από τη μια πλευρά συνειδητοποιούμε με τρόμο πόσο λίγα γνωρίζουμε, πόσο λίγα περνάνε από το χέρι μας και μέσα στον πανικό μας γινόμαστε υστερικοί για το ασήμαντο, μία γραβάτα, ένα κασκόλ... Σε όλα θέλουμε να βάλουμε ένα μηδέν ώσπου κάποια στιγμή το μηδέν μάς εκδικείται, εδώ που φτάσαμε ίσως και να μας σώσει τελικά και να δούμε επιτέλους την αλήθεια στον καθρέφτη. Από την άλλη, φτάνοντας στα όριά μας, ίσως να πάρουμε επιτέλους μια μορφή, να πάρουμε το παιχνίδι στα χέρια μας. Από την πράξη μπορεί να μάθουμε, όχι από το παράπονο. Και ας ελπίσουμε πως το κακό μόνο μέσα μας μπορεί να συμβεί», λέει στο Βήμα.