Η εξομολόγηση της Ζυγούλη: «Δεν πίστευα στον εαυτό μου. Είχα ανασφάλειες με την εικόνα μου»

«Τα πρώτα πέντε-επτά χρόνια δεν είχα πιστέψει αρκετά στον εαυτό μου. Ναι, μεν, συνέβαιναν όλα αυτά, αλλά μία που συνέβαιναν και μία που τα απομυθοποιούσα και ποτέ δεν έπαιρνα την ευχαρίστηση πως «ναι, τα κατάφερα». Σκεφτόμουν "μήπως μπορούσα καλύτερα;". Τελικά, ανασφάλειες με την εικόνα μου ήταν. Γιατί πάντα όλοι μάς ήθελαν πιο αδύνατες και αυτό με βασάνιζε πολύ τον πρώτο καιρό. Αλλά τώρα που τα θυμάμαι, αυτά ως προβλήματα ήταν κωμικά. Οι γυναίκες έχουμε την τάση να είμαστε πολύ σκληρές με τον εαυτό μας, πολύ περισσότερο σε αυτό το χώρο. Μεγαλώνοντας χαλάρωσα. Άρχισα να το απολαμβάνω πιο πολύ. Να ανοίγω και τα μάτια και την ψυχή μου περισσότερο. Γιατί, όταν ταξιδεύεις, ή θα ρουφήξεις τα πάντα γύρω σου ή δεν θα κοιτάξεις παραπέρα από το βιβλίο που κρατάς. Αποφάσισα να κάνω το πρώτο. Άρχισα να μιλάω με ανθρώπους στο αεροπλάνο, με τον οδηγό που ήρθε να με πάρει από τη δουλειά, άρχισα να παίρνω πράγματα από τον κάθε έναν που συναντούσα. Μια κουβέντα, μια άποψη, μια αντίρρηση. Και έμαθα να μην παίρνω προσωπικά τίποτα. Πας σε μια φωτογράφιση και ο φωτογράφος έχει μαλώσει με τη γυναίκα του και σε κοιτάζει περίεργα, κοιτάζει την κάμερα και δεν του αρέσει, υπάρχει μια ενέργεια ζόρικη και δεν μιλάς και την ίδια γλώσσα. Στην αρχή σκεφτόμουν "τώρα τι έκανα λάθος;". Όλοι έχουμε την τάση να νομίζουμε πως φταίμε εμείς. Όμως κάποια στιγμή απελευθερώθηκα και κατάλαβα πως τα θέματα που έχει ο καθένας αφορούν τον ίδιο και επιστρέφουν στον ίδιο. Θα τελειώσει η δουλειά και θα πάμε σπίτι μας. Δεν έπαιρνα τη στενοχώρια μέσα μου», δήλωσε στο περιοδικό «People».