Αντίνοος Αλμπάνης: «Ο φόβος δε βοηθάει τους ηθοποιούς»

«Είναι μια ευτυχής συγκυρία, καθώς από το 2004, οπότε αποφοίτησα από τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης, δεν είχε τύχει να συμμετέχω σε κάποια παραγωγή του. Φέτος, λοιπόν, που είναι μια επετειακή χρονιά γι' αυτή τη σκηνή του Τέχνης, επιστρέφω εδώ απ' όπου ξεκίνησα, και είναι πολύ όμορφο να ξαναβλέπω ανθρώπους με τους οποίους μεγάλωσα, καθώς μπήκα πολύ μικρός στη σχολή. Είναι μια όμορφη και δημιουργική συνεργασία» τόνισε στο Hello.
-Νιώθεις πλήρης από τις φετινές σου δουλειές και συνεργασίες;
«Πάρα πολύ! Αφενός γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω δυο εντελώς διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους -από τη μια το έργο «Με τα Δόντια», του Θόρντον Ουάιλντερ, μια σουρεαλιστική κωμωδία, από την άλλη «Οι Αδερφοί Καραμαζόφ», ένα διαφορετικού ύφους κείμενο. Θα έλεγα, καλύτερα, μια άλλη προσέγγιση, όπου και οι απαιτήσεις από τον ηθοποιό είναι διαφορετικές. Χωρίς, βέβαια, να υποτιμώ το ένα έναντι του άλλου, καθώς και τα δύο είναι εξίσου σημαντικά, απλώς στέκομαι περισσότερο στη διαφορετικότητα, που για μένα είναι πολύ χρήσιμο και δημιουργικό πράγμα.»
- Φοβήθηκες τον χαρακτήρα που υποδύεσαι στους «Αδερφούς Καραμαξόφ», καθώς είναι ένα εμβληματικό έργο;
«Ο φόβος δε βοηθάει τους ηθοποιούς, τους αποθαρρύνει να είναι δημιουργικοί και ευρηματικοί. Δεν μπορώ να πω ότι ένιωθα φόβο, αλλά σεβασμό απέναντι σ' ένα κείμενο το οποίο γνώριζα ότι έχει πάρα πολλά κρυμμένα φιλοσοφικά νοήματα και διαφορετικά επίπεδα, ενώ οι χαρακτήρες στους οποίους αναφέρεται είναι πολύπλευροι. Πάντα υπάρχει και η πολύ μεγάλη δυσκολία της μεταφοράς ενός λογοτεχνικού κειμένου στο θέατρο. Βέβαια, εμείς είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε με τον Διονύση Καψάλη, έναν από τους πιο σημαντικούς διασκευαστές στο ελληνικό θέατρο, η δουλειά του οποίου πάνω' στο κείμενο ήταν πολύ βοηθητική.»