Μιχάλης Ιατρόπουλος: Η πρώτη επαφή με το θέατρο χάρη στον Καζάκο και ο απολογισμός

Όλα ξεκίνησαν από το θεατρικό εργαστήρι του Κώστα Καζάκου, έτσι Μιχάλη;

«Ήταν ένα εντελώς συµπτωµατικό γεγονός που µε οδήγησε στη σχολή του Κώστα Καζάκου. Οφείλω να τονίσω την αγάπη µου στο πρόσωπό του και ότι πρώτος αυτός διέκρινε την ικανότητά µου και τα ανεξερεύνητα θέλω µου για διαφυγή από έναν άλλον κόσµο όπου ζούσα µέχρι τότε. Κυριολεκτικά µε άρπαξε από τον διάδροµο της σχολής, στον οποίο βρέθηκα για να συνοδεύσω έναν φίλο µου που ήθελε να γίνει ηθοποιός. Στο επόµενο εξάµηνο βρέθηκα να εµφανίζοµαι δίπλα του στο Ηρώδειο µε την παράσταση «Βασιλιάς Ληρ» και από τότε όλα πήραν τον δρόµο τους».

Έκτοτε ήρθαν αρκετές «νίκες» στο θέατρο, στον κινηµατογράφο και την τηλεόραση...

«Κατ' αρχάς, από τη στιγµή που βρέθηκα στο επάγγελµα του ηθοποιού, το µόνο όνειρο που είχα και έχω είναι να είµαι συνεπής σε οποιονδήποτε ρόλο υπηρετώ, µικρό ή µεγάλο. Σταθµός στην καριέρα µου υπήρξε η συνεργασία µου µε τον Νίκο Κούνδουρο στην ταινία «Οι φωτογράφοι», όπου ερµήνευσα τον ρόλο του σύγχρονου Κρέοντα. Επίσης, η συµµετοχή µου στην ταινία του Κωνσταντίνου Γιάνναρη «∆εκαπενταύγουστος», η οποία διαγωνίστηκε στο Φεστιβάλ Βερολίνου και είχε ενθουσιώδη αποδοχή από το ελληνικό και το ευρωπαϊκό κοινό. Τηλεοπτικά, αναµφισβήτητος σταθµός οι «Ψίθυροι καρδιάς» του Μανούσου Μανουσάκη, που καθήλωσαν το πανελλήνιο και κατέχουν έως σήµερα το ρεκόρ τηλεθέασης. Θεατρικά, η συνεργασία µου µε τον µεγάλο Ανδρέα Βουτσινά, αλλά και η πολύχρονη συνεργασία µου µε την Ελένη Ράντου µε γέµισε χαρά και επιτυχίες, αισθάνοµαι δε την ανάγκη να της εκφράσω δηµόσια την ευγνωµοσύνη µου για τη συγκινητική στάση της απέναντί µου. Χαιρετίζω και σέβοµαι αδιακρίτως όλους τους σκηνοθέτες και ηθοποιούς οι οποίοι µου έδωσαν τη δυνατότητα να εκφραστώ σε 29 κινηµατογραφικές ταινίες, 22 σίριαλ και 8 θεατρικά έργα».

Πηγή: Real