Έλενα Τσαβαλιά: «Ένιωθα μάνα για τον αδελφό μου και πατέρας για τη μητέρα μου»

Ο τρόπος που χειρίστηκες ένα τέτοιο γεγονός στην εφηβεία σου, προστατεύοντας τον εαυτό σου άλλα και τους αγαπημένους σου, δείχνει μεγάλη ωριμότητα. «Έτσι ένιωθα. Αισθανόμουν ότι έπρεπε να προστατεύσω τον εαυτό μου. Ένιωθα μάνα για τον αδελφό μου και πατέρας για τη μητέρα μου, την οποία θεωρούσα ανίσχυρη, ενώ ήταν πάρα πολύ ισχυρή»
Πότε κατάλαβες ότι είναι ισχυρή;
«Πολύ αργότερα»
Εκείνη είχε αντιληφθεί το ρόλο που αποφάσισες να παίξεις;
«Όχι, αλλά δεν την κατηγορώ γι' αυτό. Δεν είχε την πολυτέλεια να το σκεφτεί. Ηταν υποχρεωμένη να επικεντρωθεί στο πώς θα επιβιώναμε»
Τον έβλεπες τον πατέρα σου τα πρώτα χρόνια του χωρισμού τους; «Τον έβλεπα. Στην αρχή όχι τόσο συχνά, γιατί ήμουν θυμωμένη μαζί του. Αργότερα όμως ναι»
Εξέφρασες στους γονείς σου τα συναισθήματα σου; «Όχι εκείνη την περίοδο αλλά εκ των υστέρων, όταν μπόρεσα να καταλάβω και την απόφαση τους. Όταν μεγάλη πια έκανα μια σχέση που διαλύθηκε και προχώρησα στην επόμενη, τότε αντιλήφθηκα ουσιαστικά πώς ήταν το διαζύγιο των γονιών μου, τι σημαίνει χωρίζω από έναν άνθρωπο και συνεχίζω τη ζωή μου. Τότε τους δικαιολόγησα»
Το ότι δεν έδειξες το θυμό σου και τον κράτησες μέσα σου δεν ήταν βάρος για τη ζωή σου; Ήταν δύσκολα. «Γενικά δεν πέρασα εύκολα στη ζωή μου. Παρ' όλα αυτά θεωρώ ότι έχω ζήσει μια καλή ζωή. Είμαι ευχαριστημένη με όσα έχω βιώσει», λέει στο Εγώ.