Στέλιος Διονυσίου: «Κοιμόμαστε σε διαφορετικά κρεβάτια με τη γυναίκα μου»

-Οικογενειακά πως είναι τα πράγματα;
«Είναι πάρα πολύ ήρεμα τα πράγματα. Το βασικό είναι τα παιδιά να μην είναι σε σύγχυση. Έχουν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει στο σπίτι. Κάποια στιγμή βέβαια θα παρθούν κι άλλες αποφάσεις. Το ότι μένουμε όλοι μαζί αυτή τη στιγμή δεν είναι ό,τι καλύτερο για τα παιδιά, γιατί τρέφουν ελπίδες, επειδή είναι μαζί ο μπαμπάς και η μαμά, μήπως τα ξαναβρούνε» τόνισε στο Λοιπόν.
-Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση;
«Κάποια στιγμή θα πρέπει να πάρω την απόφαση να φύγω, να πάω σε άλλο σπίτι.»
-Είναι εύκολο αυτό για σένα;
«Εύκολο δεν είναι, αλλά πρέπει να γίνει γιατί δεν φταίνε τα παιδιά σε τίποτα, για τη δικιά μας «χαζομάρα». Δεν πρέπει να την πληρώσουν τα παιδιά. Στο σπίτι που θα ΄πάω θα έχω το χώρο για τα παιδιά μου, να έρχονται οπωσδήποτε δύο φορές την εβδομάδα, να τα έχω να μένουν μαζί μου.»
-Μου είχες πει παλιότερα ότι θα πάρει ένας από τους δύο την απόφαση να φύγει από το σπίτι πρώτος όταν έρθει στη ζωή του ένας νέος σύντροφος. Ισχύει;
«Το σπίτι είναι δικό μου. Θα φύγω και θα το αφήσω στα παιδιά. Αν η Μαριλίτα αργότερα φτιάξει τη ζωή της, σαφώς δεν θα μένει σε αυτό το σπίτι, θα πρέπει να πάει να μείνει σε άλλο. Βλέπουμε πως θα χειριστούμε το θέμα. Τώρα κοιμόμαστε σε διαφορετικά κρεβάτια και δωμάτια»
-Αποφάσισες να φύγεις γιατί υπάρχει νέα σχέση στη ζωή σου;
«Όχι, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Απλώς, έχουμε μιλήσει με πάρα πολλούς ψυχολόγους κι αρ-χίζω και συνειδητοποιώ ότι στην αρχή ήταν το πείσμα του τύπου «Όχι, εγώ δεν φεύγω από το σπίτι». Όταν ένα5 χωρισμός είναι στις αρχές του, δεν είναι όλα ρόδινα, υπάρχουν κι εγωισμοί στη μέση. Τώρα συνειδητοποίησα απόλυτα τι συμβαίνει και το καλό είναι να ι φύγω από το σπίτι αυτό και να πάω να βρω άλλο. Σπίτι έχω, θα πάω να βρω τη μανούλα μου τη γλυκιά. (Γέλια.) Αστειεύομαι. Δυστυχώς, ακόμα δεν έχω βρει κάποια σύντροφο.»
- Αφήνεις περιθώριο να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου;
«Εννοείται, ποιος δεν θέλει; Όλοι θέλουμε να έχουμε έναν άνθρωπο δίπλα μας να έχουμε μια συντροφιά, μια αγκαλιά, να πούμε δύο λόγια. Δεν σου κρύβω ότι αυτό μου λείπει, δεν είναι ότι δεν μου λείπει.»
-Σκέφτεσαι να κάνεις κι άλλο παιδί αργότερα;
«Όχι, δεν νομίζω, εκτός αν ο Θεός μου φέρει μια κοπέλα μικρότερη μου που θέλει να κάνει οικογένεια. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω τι μπορεί να προκύψει. Δεν θέλω άλλα παιδιά, έκανα δύο, είμαι μια χαρά. Δεν είναι εύκολο σήμερα. Ηδη με τα δύο παιδιά ζοριζόμαστε πάρα πολύ.»