Σβιτάιλο: «Στην αρχή με μπέρδευαν με μετανάστες από άλλες χώρες»

«Η μητέρα μου μού έλεγε πάντα “κι εδώ ξένοι είμαστε κι εκεί ξένοι είμαστε”», δήλωσε στο Πρώτο Θέμα ο Ιβάν Σβιτάιλο και συνέχισε: « Αυτό το νιώθω κι εγώ τώρα. Κατανοώ πως μέσα μου υπάρχει πολύ έντονο το ρωσικό κομμάτι, αν σκεφτείς ότι ζούσαμε στην Κριμαία μέχρι τα 10 μου χρόνια, τότε που ήρθαμε να μείνουμε μόνιμα στην Αθήνα, αλλά η Ελλάδα είναι σαν να βρίσκεται μες στο αίμα μου προτού ακόμη γεννηθώ. Οι γύρω μου μπορεί να με αντιμετωπίζουν διαφορετικά λόγω παρουσιαστικού, εγώ όμως πάντα προσπαθούσα να προσαρμόζομαι στα νέα δεδομένα. Θυμάμαι, για παράδειγμα, ότι τα παιδιά στο σχολείο στην αρχή με μπέρδευαν με μετανάστες από άλλες χώρες, αλλά, όταν πια ήρθαμε κοντά και παίζαμε μαζί, έγινα για εκείνους απλά ο Ιβάν, ένας φίλος τους όπως ήταν ο Κώστας, ο Μιχάλης ή ο Παύλος. Δεν ντρέπομαι που είμαι Ρώσος. Ούτε για το γεγονός ότι γεννήθηκα σε μια άλλη χώρα και διαμένω τώρα σε μια άλλη. Άλλωστε, δεν είναι κακό να είσαι ξένος. Η ζωή η ίδια σε κάνει να ξεχωρίζεις. Και δεν θεωρώ πως υπάρχει λόγος να σκοτώνεις ένα κομμάτι σου για να μπορείς να νιώθεις ασφαλής μέσα σε ένα άλλο. Η προσωπικότητά μου, λοιπόν, είναι μοιρασμένη σε δύο χώρες κι εγώ θα ήθελα να ανακαλύψω και τα δύο μου κομμάτια. Στην τελική δεν είμαι ούτε Έλληνας ούτε Ρώσος. Είμαι κάτι το ενδιάμεσο, αν και το ελληνικό μου κομμάτι είναι περισσότερο ανεπτυγμένο από το ρωσικό, αφού αισθάνομαι περισσότερο οικεία με τους Έλληνες - στη νοοτροπία, στον κώδικα επικοινωνίας, στον μεσογειακό τρόπο σκέψης. Έτσι ζω»