Ελένη Φουρέιρα: «Θέλω να έχω τον έλεγχο. Είμαι control freak»

«Ήμουν μόλις 13 χρόνων, όταν έπιασα την πρώτη μου δουλειά για να βγάζω το χαρτζιλίκι μου. Μοίραζα φυλλάδια γνωστής εταιρείας σούπερ μάρκετ. Μας έπαιρναν με ένα φορτηγό, ήμασταν παιδιά διαφόρων ηλικιών –εγώ πήγαινα πάντα μαζί με την αδελφή μου, την Ιωάννα, που είναι δύο χρόνια μεγαλύτερη– και μας πήγαιναν σε διάφορες περιοχές, τη μια στο Καλαμάκι, την άλλη στο Ίλιον. Θυμάμαι ότι μας έδιναν ένα χάρτη με τη διαδρομή που έπρεπε να κάνουμε για να μοιράσουμε φυλλάδια στα σπίτια. Άσ’ τα, πολύ περπάτημα» διηγείται στο People.
Όταν μιλάει για τα χρόνια της εφηβείας της, τα μάτια της λαμπυρίζουν με παιδικό ενθουσιασμό. «Έζησα πολύ έντονη εφηβεία στην Καλλιθέα, όπου μεγάλωσα, με τρελές παρέες, με κάγκουρες φίλους – ήμουν κι εγώ κάγκουρας, δεν λέω το αντίθετο. Γυρνούσα σπίτι αργά, με μάλωναν οι γονείς μου, έβαλα σκουλαρίκι στη μύτη εξοργίζοντας τη μαμά μου, έκανα στα 16 μου τατουάζ μια νότα στο πόδι μου, που έχει ξεθωριάσει κιόλας, και το έχω μετανιώσει. Δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα καλή μαθήτρια. Βέβαια ποτέ δεν έμεινα, περνούσα πάντα τις τάξεις, γιατί μου “έκοβε” και τα έπιανα αμέσως. Θα μπορούσα να είμαι σπουδαία μαθήτρια, ειδικά σε κάποια μαθήματα, αλλά είχα από τότε πιο καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα και αγωνίες. Ήξερα πως ήμουν για αλλού. Μετά το σχολείο πήγα σε μια σχολή για να γίνω σχεδιάστρια ρούχων, αλλά δεν πήρα καν το χαρτί. Ήξερα πως η ζωή μου θα ήταν η σκηνή». Κι ενώ έχει κάνει πολλά τρελά, δεν έβαλε ποτέ τον εαυτό της σε κίνδυνο. «Μπορεί να έκανα παρέα με τους πιο αλήτες στην Καλλιθέα, αλλά δεν δοκίμασα ποτέ ναρκωτικά. Ενώ έχω δει μπροστά μου να κάνουν, μου έχουν προσφέρει και έχω πει “όχι”. Έχω κάτι στην προσωπικότητά μου που είναι μοναδικό και θέλω να μην αλλάξει ποτέ. Θέλω να έχω τον έλεγχο. Είμαι control freak. Δεν πίνω καν αλκοόλ, μου φαίνεται αδιανόητο να πιω ποτό και να βγω να τραγουδήσω. Θέλω να έχω τον έλεγχο του εαυτού μου, διαφορετικά νιώθω πως θα καταστραφώ. Δεν ξέρω τι γινόταν παλιά που οι τραγουδιστές δούλευαν πενθήμερα και εξαήμερα, ίσως να χρειάζονταν να πάρουν δύναμη από κάπου. Η εποχή έχει αλλάξει νομίζω, δεν είναι πια των ναρκωτικών. Είμαι πολύ φλώρος, μη νομίζεις, έχω κάνει τα δικά μου, αλλά κατά βάθος είμαι πολύ συντηρητική».