Κώστας Αγέρης: "Τόσο την αγάπησα που έχω κάνει και τατουάζ μια λύρα στο εσωτερικό μέρος του χεριού"

«Τη λύρα τη γνώρισα από τον πατέρα μου, Γιάννη Παπαγερίδη, ο οποίος είναι επαγγελματίας λυράρης και τραγουδιστής. Από αυτόν -αλλά και από τον παππού μου- κόλλησα το μικρόβιο της μουσικής. Οταν ήμουν μικρός ήθελα να μάθω κρουστά και έπαιζα με κουτάλια πάνω σε κατσαρόλες. Δεν μου άρεσε η λύρα. Ο πατέρας μου όμως είχε αφήσει πάνω στο κομοδίνο μου μια καλοκουρδισμένη ποντιακή λύρα και σιγά-σιγά άρχισα να τη γρατζουνάω. Μετά την καψουρεύτηκα και τώρα έχει καταλήξει προέκταση του χεριού μου. Τόσο την αγάπησα που έχω κάνει και τατουάζ μια λύρα στο εσωτερικό μέρος του χεριού μου. Παίζω από τη Δ’ Δημοτικού. Στο Δημοτικό άλλωστε αντιλήφθηκαν το ταλέντο μου και με έστειλαν σε Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο. Μάλιστα το 1998, σε ηλικία δέκα ετών, συμμετείχα -μαζί με τον παππού μου- στον πρώτο δίσκο του πατέρα μου με ποντιακή μουσική. Στο Λύκειο έκανα τον πρώτο μου δίσκο, μια ζωντανή ηχογράφηση με ποντιακή μουσική. Τότε διεύρυνα και τους μουσικούς μου ορίζοντες. Διδάχτηκα πολλά όργανα μουσικής και αγάπησα τη λαϊκή μουσική. Μετά το Λύκειο συνέχισα τις σπουδές μου με βυζαντινή μουσική στη Θεσσαλονίκη», εξομολογείται στο Πρώτο Θέμα.