Νίκος Κουρής: «Η πορεία μου ξεπέρασε και αυτό που ονειρευόμουν»

«Κοίτα, τίποτα δεν σνομπάρω. Ποτέ όμως δεν φοβήθηκα ότι θα χάσω τον δρόμο μου. Στη διαδρομή μου έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Είχα από την αρχή της πορείας μου πολλές επιλογές. Είχα αυτή την τύχη. Ξέρεις, αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί αν δεν έχεις επιλογές, στην πρώτη πρόταση που μπορεί να σου έρθει, μπορεί να πεις “ναι”. Αυτό όμως που κατάλαβα από πολύ νωρίς στη δουλειά μας είναι ότι αν κάνεις κάτι και χαρακτηριστείς, τελείωσες! Κυρίως αν κάνεις μια μεγάλη επιτυχία στην τηλεόραση, θα σε παίρνουν ακόμα και στο θέατρο για να επαναλαμβάνεις τον ίδιο ρόλο. Δεν γλιτώνεις από αυτό. Εγώ είχα την ευτυχία να μπω σε ένα θέατρο ρεπερτορίου. Η πορεία μου ξεπέρασε και αυτό που ονειρευόμουν. Δεν μπορούσα όμως ποτέ να φανταστώ ότι θα δούλευα με τον Λευτέρη Βογιατζή ή με τον Πατρίκιο στην πρώτη μου δουλειά, τον “Γυάλινο Κόσμο”. Ηταν και η εποχή που με βοήθησε. Τι να λοξοδρομήσω; Εμένα δεν με ενδιέφεραν τα λεφτά. Εκανα για πρώτη φορά τηλεόραση το 2005, εννιά χρόνια μετά! Είχα άπειρες προτάσεις κάθε χρόνο από την τηλεόραση. Δεν μπορούσα όμως να διανοηθώ να κάνω κάτι έξω από το θέατρο. Είχα ρυθμίσει έτσι τη ζωή μου για να ζω μέσα από το θέατρο. Ακόμα και όταν έκανα την ταινία "Αυτή η νύχτα μένει", αισθανόμουν τελείως έξω από τα νερά μου. Ακόμα κι αυτό, να φανταστείς, μου φαινόταν έξω από τη λογική μου. Εμένα το θέατρο ήταν το όνειρό μου», λέει στο Πρώτο Θέμα.