Νίκος Βουρλιώτης: «Δεν ήμουν ποτέ αφοριστικός. Πήγα να πέσω σ’ αυτή την παγίδα αλλά…»

«Δεν ένιωσα ποτέ ότι πρόδωσα την παρέα μου. Ήμουν διαφορετικό παιδί από τα υπόλοιπα. Ήμουν ένας πολυμορφικός χαρακτήρας. Δεν με ενδιέφερε μόνο το hip hop. Έβλεπα μέσα απ’ αυτό μια ευκαιρία μουσικής έκφρασης. Θυμάμαι να πηγαίνω στο δωμάτιο του παππού μου αργά, μετά τις 11 το βράδυ, και να κοιτάζω την τηλεόραση που έπαιζε όπερες κι εκείνος μου εξηγούσε τι είναι το ένα και το άλλο. Δεν ήμουν ποτέ αφοριστικός. Πήγα να πέσω σ’ αυτή την παγίδα, να τα μηδενίσω όλα, να πω πως υπάρχει μόνο το hip hop και ότι όλοι οι άλλοι είναι πουλημένοι, αλλά τελικά η σχέση που είχα από παιδί με τη μουσική με βοήθησε να οδηγηθώ σε αυτό που είχε πει ο Λούις Αρμστρονγκ, ότι δηλαδή υπάρχουν δύο είδη μουσικής: η καλή και η κακή», λέει στο Πρώτο Θέμα.