Νίκος Ζωιδάκης: «Θα υπάρξουν τα πισώπλατα μαχαιρώματα, αλλά τα προσπερνώ»

«Από τη φύση της η συγκεκριμένη δουλειά είναι πολύ ανταγωνιστική, θα υπάρξουν τα πισώπλατα μαχαιρώματα, αλλά τα προσπερνώ. Κοιτάζω να είμαι καλά με τον εαυτό μου πάνω απ' όλα σε αυτό που κάνω και πιστεύω, να το δίνω στον κόσμο όσο καλύτερα μπορώ. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ο καθένας μας ότι υπάρχει η αρχή, η μεγάλη αιχμή, αλλά υπάρχει και η κατιούσα» τόνισε στο Λοιπόν.
-Δηλαδή;
«Ακούω πολλές φορές παλιούς καλλιτέχνες, που μεγάλωσαν και τους φταίνε όλοι οι νέοι, οι καινούργιοι που θα ξεκινήσουν σήμερα. Αν ακούσεις τους παλιούς, θα σου πουν; «Δεν είναι σαν τους -παλιούς». Δεν συμφωνώ. Ο καθένας θα κριθεί μετά το πέρασμα της πορείας του, στο τέλος. Το δικό μου είδος είναι διαφορετικό, κι αυτό με διευκολύνει, γιατί μπορώ να συνυπάρξω με καλλιτέχνες απ' όλους τους χώρους. Έχω παίξει με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Γιώργο Μαργαρίτη, τον Ζαφείρη Μελά, την Άννα Βίσση.»
-Οι καλλιτέχνες αυτοί σε ζητούν ή είναι δική σου επιδίωξη η συνεργασία μαζί τους;
«Αυτοί με ζητάνε, αυτοί μου το προτείνουν. Όταν μου αρέσει κάτι και θεωρώ ότι μπορώ να κάτω κάτι ωραίο με ένα διαφορετικό είδος από αυτό που πρεσβεύω, θα το προτείνω. Στις περιπτώσεις που είπαμε, όπως με την Άννα Βίσση, μου το πρότεινε εκείνη.»