Μάγκυ Χαραλαμπίδου: «Με είχε πιάσει μια άρνηση»

«Είναι πάρα πολύς καιρός. Η αλήθεια είναι ότι με είχε πιάσει μια άρνηση. Και όταν το κουβεντιάζω με φίλους, τους λέω ότι είχα «μιντιοφοβία». Αλλά ένιωθα πως δεν έχω να πω καινούργια πράγματα και δεν χρειαζόταν να κουράζω τον κόσμο με το τι κάνω» τόνισε στο ΕΓΩ.

-Βίωνες και μια περίοδο εσωστρέφειας;

«Γενικά είμαι πολύ κοινωνικός και επικοινωνιακός άνθρωπος. Όσον αφορά τα ,media όμως, ήμουν sε φάση που ήθελα να κατεβάσω τα ρολά. Γενικά όμως δεν «μασάω». Προχωράω μπροστά και όλα είναι τέλεια»

-Αυτό το λες επειδή είσαι μόνη σου και άρα πρέπει να στηριχτείς στις δικές σου δυνάμεις;

«Αυτό το είχα συνειδητοποιήσει ήδη από τα δεκαπέντε μου, όταν έχασα τον πατέρα μου. Ήμασταν και εξακολουθούμε να είμαστε μια πολύ αγαπημένη οικογένεια, με τη μητέρα μου να είναι ο στυλοβάτης και στην ουσία το αφεντικό. Φυσικά ανέλαβε αυτόν το ρόλο μετά την απώλεια του πατέρα μου και όλα αυτά τα χρόνια τον διαχειρίστηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία, καθώς κατάφερε και κράτησε την οικογένεια της. Είναι μια καταπληκτική γυναίκα και τη θαυμάζω πάρα πολύ. Ωστόσο, όταν έχασα τον μπαμπά μου σε τόση μικρή ηλικία, ένιωσα ότι έχασα και το μεγάλο «έρωτα» της ζωής μου, που, όπως συμβαίνει με τα πε-ρισσότερα κορίτσια, ήταν ο πατέρας μου. Μέχρι τότε η μητέρα μου είχε το ρόλο του «κακού». '

-Όταν έφυγε ο πατέρας σου, επαναπροσδιόρισες τη σχέση σου με τη μητέρα σου;

«Ακριβώς αυτό έγινε: επαναπροσδιόρισα τη σχέση μου με τη μητέρα μου.»

- Σας πήρε χρόνο για να συμβεί αυτό;

«Όχι. Έγινε πολύ γρήγορα. Και αυτό γιατί κατάλαβα το μαγικό ρόλο που πρέπει να παίζει αναγκαστικά ένας από τους δύο γονιούς όταν ο άλλος σε παραχαϊδεύει. Βέβαια ούτε η μητέρα μου ήταν ποτέ αυστηρή ή καταπιεστική. δεν θα μπορούσα να είχα κάνει τις γυμνές φωτογραφήσεις στο «Playboy» αν είχα μια δεσποτική μητέρα. Επίσης είμαι άνθρωπος της οικογένειας, που στο προσωπικό μου αξιακό σύστημα και ιεραρχία είναι το νούμερο ένα. Δεν θα έκανα, δηλαδή, ποτέ πράγμα-τα που θα ενοχλούσαν είτε τον πατέρα μου αν ζούσε είτε τη μητέρα μου. Οπότε όλες μου οι επιλογές γενικότερα είχαν πάντα την από-λυτη αποδοχή της μητέρας μου. Πάντα τη ρωτούσα και έπαιρνα τη γνώμη της»