Γιάννης Πάριος: «Ο χρόνος θα δικαιώσει όσα χάνονται»

«Μεγάλα τραγούδια υπήρχαν και υπάρχουν... Θυμάμαι, με τον Γιώργο Νταλάρα αναζητούσαμε και βρίσκαμε στη δεκαετία του 70 κάτι δημοτικά θεϊκά, που τα ακούγαμε με δέος. Θησαυροί πραγματικοί που δεν τους είχαμε πάρει χαμπάρι και δεν τους είχαμε έως τότε ψάξει» τόνισε στο Καρφί.

-Αναφέρομαι σε νέες πρωτότυπες καταθέσεις.

«Κοίταξε, σε γενικές γραμμές το εισιτήριο φτάνει μέχρι τα Πετράλωνα.»

-«Κάτω στα Πετράλωνα» που τραγουδούσατε κάποτε...

«Θέλω να πω πως η εμβέλεια αυτών των τραγουδιών είναι μικρή. Από την άλλη πλευρά, ο κόσμος βομβαρδίζεται από τα ΜΜΕ με άχρηστες και κάλπικες πληροφορίες. Δεν υπάρχει, δηλαδή, και έναυσμα για μεγαλύτερα ταξίδια. Αλλά κι. αυτά που υπάρχουν περνούν δίπλα μας απαρατήρητα, δίχως να αντιληφθούμε την ομορφιά τους. Βαρύγδουπες καμπάνες σκιάζουν περίτεχνους, μελωδικούς ήχους. 'Έχει μεταλλαχτεί η ζωή μας. Πολλοί νέοι μας δεν ξέρουν να πουν «σ' αγαπώ». Τους είναι πολύ πιο εύκολο να πουν «Ι love you». Για μένα είναι πολύ πιο ψυχρό το δεύτερο απ' το πρώτο. Ο χρόνος, όμως, θα δικαιώσει όσα χάνονται.»