Νέλλη Γκίνη: «Μόνο μια μικρή στενοχώρια έχω, αλλά όχι για μένα!»
Η Νέλλη Γκίνη έχει ζήσει πολλά και έχει κάνει μεγάλη καριέρα. Κρατά παράπονα από τη δουλειά;
«Μόνο μια μικρή στενοχώρια έχω, αλλά όχι για μένα! Και την εποχή που ήμουν εγώ στις πίστες έβλεπα κάτι σταρ να βγάζουν τρελά λεφτά και να ’ναι πρώτα ονόματα φτιαγμένα με άλλους τρόπους, άφωνες και ατάλαντες. Και κρατώ ένα «γιατί;» για κείνα τα θεατρινάκια που κάνουν τον κόσμο να ονειρεύεται με τις χάρες όλες πάνω τους και πάνε απλήρωτα και χωρίς ευκαιρίες, νηστικές, χωρίς μεροκάματο να κοιμηθούν. Η αξία να περιφρονείται. Γιατί;» τόνισε σε καθημερινή εφημερίδα.
-Η πρώτη μεγάλη επιτυχία σου ήταν με τον Κωνσταντάρα στο σινεμά και ο θρίαμβος της «Γειτονιάς» στην τηλεόραση;
«Τι τριάντα, τι σαράντα, τι πενήντα!» Εγώ έκανα τη Δόμνα, μια τραγουδίστρια που ο Λάμπρος ήθελε να ξεφορτωθεί. Ρολάκι ήταν και έκανε μια επιτυχία που δεν ξέρω ακόμα πού οφείλεται. Στη «Γειτονιά» πάλι ξεκίνησα για ένα - δύο επεισόδια και βρέθηκα σε μια θρυλική επιτυχία για πέντε χρόνια. Και δούλεψα με τόσους σπουδαίους! Με τον Ζαμπέτα φυσικά, που κάναμε και περιοδεία μαζί. Με τον Βοσκόπουλο, τη Μοσχολιού, τη Ρίτα Σακελλαρίου, τον Μπιθικώτση, τον Στράτο Διονυσίου. Πρόσφατα με τον Φασουλή, με τα παιδιά τα υπέροχα στο «Κάτω Παρτάλι», με ομάδες θεατρικές, όλο νέους ανθρώπους υπερταλαντούχους και με ιδέες! Ποιος, εγώ; Ενα φτωχοκόριτσο που τόσοι άνθρωποι σπουδαίοι δώσανε σημασία!
-Καλά! Στα αλήθεια τώρα, αυτή η μοιραία γυναίκα, με τις πίστες στα πόδια της, τους θαυμαστές και τα διαμάντια, η πρωταγωνίστρια, η κούκλα, είναι δυνατόν να βλέπει τον εαυτό της ως ένα «φτωχοκόριτσο»;
«Γιατί; Τι ήμουν; Ένα φτωχοκόριτσο που ονειρευόταν πολύ και που κοίταζα να μην πιάνω πολύ χώρο στον κόσμο.»