Τάμτα: «Ακόμα και σήμερα μου λείπει η πατρική φιγούρα»

Πίστευες στο ταλέντο σου ή μήπως η μητέρα σου πίστευε περισσότερο σε σένα;

«Δεν ήταν ότι δεν πίστευα στον εαυτό μου. Κλεινόμουν περισσότερο στον εαυτό μου, λόγω γλώσσας. Καταλάβαινα την ελληνική πραγματικότητα, ήξερα ότι πρέπει να μιλάω ελληνικά και να έχω ελληνικό ρεπερτόριο γι’ αυτό έκανα πίσω. Εκεί χρειάστηκα το σπρώξιμο της μαμάς μου».

Σου έλειψε η πατρική αγάπη στη ζωή σου;

«Μόνο μεγαλώνοντας. Μικρή δεν αισθανόμουν την έλλειψή του. Είχα συνηθίσει να μεγαλώνω μόνο με τη μαμά μου. Υπήρξαν λίγες στιγμές που ήθελα πατρική αγάπη, όπως για παράδειγμα την περίοδο του χωρισμού με τον άντρα μου. Σε γενικές γραμμές, όμως, η μαμά μου έχει καλύψει την έλλειψή του όσο καλύτερα μπορούσε».

Τώρα σου λείπει;

«Σπάνια, αλλά μου λείπει».