Ζήνα Κουτσελίνη: «Ο πατέρας μου ήταν αλκοολικός. Μπορεί να κατέληγα στο τρελάδικο»

«Ο πατέρας μου ήταν αλκοολικός. Ολο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μου δημιουργήσει ψυχολογικά προβλήματα και να μην έχω κανονική ανάπτυξη. Έτσι η μητέρα μου με πήγε σε έναν ψυχίατρο σε ηλικία 13 ετών ο οποίος μας αποκάλυψε ότι η ανάπτυξή μου ήταν παιδιού 7 ετών.

Την ενημέρωσε μάλιστα ότι όχι μόνο μπορεί να μην αναπτυσσόμουν σωστά, αλλά και ότι μπορεί να κατέληγα σε τρελάδικο! Αντιλαμβανόμενη τη σοβαρότητα της κατάστασής μου, η μητέρα μου με έστειλε στον Βόλο. Σε ηλικία 14 ετών έμενα μόνη μου σε ένα άδειο σχεδόν σπίτι και πήγαινα σχολείο. Εκεί πραγματικά "άδειασα"... Έκλαιγα στις 3 το πρωι, έμαθα να μαγειρεύω, γενικά δεν ήταν εύκολο. Στο σχολείο δεν γνώριζε κανείς την αλήθεια μου πέρα από δυο φίλες» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

Η ίδια άργησε πολύ να επισκεφτεί πάλι ψυχολόγο. «Ξαναπήγα σε ψυχολόγο 25 ετών. Μέχρι τότε καταλάβαινα ότι δεν έπρεπε να πάω γιατί κάθε φορά που πήγαινα στη Σκόπελο αρρώσταινα. Τελικά έκανα δέκα χρόνια ουσιαστικής ψυχανάλυσης και αυτό είναι το μεγαλύτερο πτυχίο της ζωής μου. Με έμαθε να αντιμετωπίζω την οποιαδήποτε κατάσταση με όσο της αναλογεί.

Στην αγάπη βέβαια ακόμα παραμυθιάζομαι, γατί δεν την πήρα από μικρή. Έχω γνώση των κενών μου. Δεν έχω, όμως, πια πρόβλημα να αντιμετωπίσω ό,τι μου συμβαίνει. Και το είπα όταν έφυγα από το Αlter και αποφάσισα να γίνω μάνα, το 2010. Έφυγα στο κρεσέντο της καριέρας μου», αναφέρει κάνοντας τον απολογισμό της.

Πώς όμως μια γυναίκα καριέρας αποφασίζει να αποτραβηχτεί από αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα;

«Γενικότερα στην καριέρα μου ότι ήθελα το πέτυχα. Δεν μπορούσα να κάνω παιδί γιατί έδινα όλη την ενέργειά μου στη δουλειά. Είχα κάνει μέχρι και εξωσωματικές, αλλά όταν ηρέμησα και αποσυμπιέστηκα από τη δουλειά ήρθε το παιδί χωρίς εξωσωματική. Η κόρη μου Εμα είναι το φως μου και με έκανε να δω τη ζωή με την πραγματική αξία της κάθε κατάστασης».