Ζουγανέλης: «Το Εθνικό θέατρο είναι το δικό μας θέατρο. Το θέατρο των πολιτών»

Ήταν το δεύτερο καλοκαίρι που συνεργαστήκατε με το Εθνικό θέατρο. Πώς βιώσατε αυτό το κρατικό φορέα;

«Το Εθνικό θέατρο είναι το δικό μας θέατρο. Το θέατρο των πολιτών. Το θέατρο που χρηματοδοτείται από τη συνδρομή των Ελλήνων φορολογούμενων πολιτών. Είναι ένα εξαιρετικό θέατρο. Έχει υπό την αιγίδα του, καλαίσθητους χώρους. Είναι μια ωραία “κατάσταση”, που μεταδίδει την ελληνική κουλτούρα. Παρόλα αυτά, δεν συμφωνώ καθόλου με το τρόπο λειτουργίας του. Δε θέλω να πω τίποτα για τους διοικητές του. Ούτε για το Σωτήρη Χατζάκη, ούτε για τον αξιολογότατο Στάθη Λιβαθηνό, ή τον Θανάση Παπαγεωργίου που έχει “ασκητέψει” στο ελληνικό θέατρο. Δυστυχώς, το Εθνικό θέατρο μαστίζεται από έναν ισοπεδισμό. Δεν αισθάνθηκα καλά με το τρόπο που αντιμετωπίστηκα. Δεν κάνουν γεγονός αυτό που είναι γεγονός από μόνο του, ούτως ή άλλως. Έχει κάποιους υπευθύνους που δεν θα έπρεπε να είναι. Ο υπεύθυνος σημαίνει ότι καταλαβαίνει τι κάνει, με ποιους έχει να κάνει-ότι ξέρει και γνωρίζει σε κάθε πόλη που πηγαίνουμε πως να καθιστά γεγονός την επίσκεψη μίας παράστασης. Η επικοινωνία του Εθνικού Θεάτρου δεν μου άρεσε καθόλου! Θέλω να λέω την αλήθεια. Αισθάνθηκα ισοπεδωμένος, πολλές φορές, από το τρόπο που αντιμετωπίστηκα ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος. Αυτό δεν μπορώ να το υφίσταμαι και ούτε πρόκειται ξανά να το δεχτώ! Κατά τα άλλα, με τίμησε το Εθνικό θέατρο. Απάντησα στη τιμή του Εθνικού στηρίζοντας ακριβώς ότι μου δόθηκε, υπό την μπαγκέτα του εκάστοτε σκηνοθέτη. Δεν είμαι άνθρωπος της αυθαιρεσίας. Στοχεύω και ελπίζω στο μέλλον να κάνω κάτι με το Εθνικό ή το Κρατικό Βορείου Ελλάδος, με τα πάντα άρτια δρομολογημένα».

Ο πολιτισμός δεν πρέπει να εντάσσεται στην ανάπτυξη της Ελλάδας;

«Σαφώς! Απλά, το ελληνικό κράτος δεν το κατάλαβε ποτέ! Οι πολιτισμένοι άνθρωποι σκέφτονται πιο ώριμα και λογικά. Δεν έχει γίνει τίποτα πάνω σε αυτό! Ελπίζω! Δεν ξέρω τι θα γίνει. Είμαι πάντα αισιόδοξος! Όταν τα πράγματα “πάρουν μια σειρά” θα καταλάβουν την αξία του Κρατικού Βορείου Ελλάδος και μερικών ΔΗΠΕΘΕ (διότι τα περισσότερα είναι για “πέταμα”). Ίσως τότε, το κράτος μπει στη διαδικασία της διαπαιδαγώγησης, της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης του πολίτη».

Πηγή:outnow